Wat is er aan de hand in de wereld? Op weg naar floreren

door Marja de Vries – geschreven op uitnodiging van het tijdschrift Ode. Dit tijdschrift vroeg mij als een van de auteurs van Ankh-Hermes een column te schrijven over het thema 'Wat is er op dit moment aan de hand in de wereld?' voor het mei 2012 nummer van Ode.Echter nadat ik het geschreven had lieten ze mij weten dat ze het niet wilden plaatsen...

We kunnen vanuit verschillende perspectieven naar de huidige situatie in de wereld kijken. Mijn perspectief is dat van het grote overzicht. Vanuit dit perspectief wordt duidelijk hoe alles onlosmakelijk met al het andere verbonden is en dat alles wat we doen al het andere beïnvloedt.  Het onthult dat we in feite allemaal een onlosmakelijk onderdeel zijn van één en hetzelfde geheel, namelijk van het leven op Aarde. Dat wat we anderen, de natuur en de planeet aandoen, doen we uiteindelijk onszelf aan.
Het maakt ook duidelijk dat werkelijke vooruitgang in de zin van evolutie van ons mensen als onderdeel van het grotere geheel van het leven weinig te maken heeft met een economische groei die gebaseerd is op uitbuiting van leven en natuurlijke (hulp)bronnen. Werkelijke groei en vooruitgang in de zin van evolutie is de ontwikkeling in tijd van eenvoudige organisatievormen van leven naar complexere organisatievormen van leven. We zien dan ook dat op dit moment wereldwijd steeds meer mensen op zoek zijn naar andere vormen voor organisatie die beter passen bij de grotere complexiteit die samenhangt met de realiteit dat we één mensheid zijn op één planeet.
Inzicht in de achterliggende universele wetmatigheden, zoals ik die in mijn boek De Hele Olifant in Beeld (1) beschrijf maakt bovendien duidelijk dat een ontwikkeling in de richting van complexere organisatievormen onlosmakelijk samengaan met een verruiming van bewustzijn. Praktisch betekent dat voor ons, dat wanneer de complexiteit van ons leven en onze samenlevingen toeneemt, een nieuwe manier van organisatie alleen niet zal volstaan. Een transformatie naar complexere organisatievormen zal alleen dan werken, wanneer dat samengaat met een verruiming van bewustzijn. En inderdaad zien we dat wereldwijd een groeiend aantal mensen op vele verschillende manieren zich op dit moment intensief inspant om hun bewustzijn te verruimen.
En omdat ons wereldbeeld – dwz. de verzameling van onze persoonlijke en culturele overtuigingen over hoe de wereld werkt, wie wij als mens zijn en wat onze plaats is in het grotere geheel – in de allereerste plaats bepaald wordt door onze staat van bewustzijn, hangen deze veranderingen ook nauw samen met een verschuiving van ons wereldbeeld. En ook dat zien we op dit moment, want steeds meer mensen realiseren zich dat de wereld mogelijk heel anders in elkaar zit dan ons aanvankelijk geleerd werd. Echter een transformatie van ons wereldbeeld is zeer ingrijpend want het zet alles wat we gewend zijn op de kop, want ons wereldbeeld heeft, of we ons daar nu wel of niet van bewust zijn, grote invloed op alles wat we doen. Het bepaalt wat we waarnemen, wie we denken dat we zijn en kunnen, en wat we denken dat onze behoeften zijn. Het beïnvloedt de aard van al onze onderlinge relaties en bepaalt in grote mate hoe we onze samenleving vormgeven. Kortom, wanneer we begrijpen hoe onze organisatievormen, onze staat van bewustzijn en ons wereldbeeld onlosmakelijk met elkaar samenhangen wordt duidelijk hoe ingrijpend de verandering is waar we op dit moment midden inzitten.

Een spiraalsgewijs ontwikkelingsproces met sprongsgewijze veranderingen
Inzicht in de universele wetmatigheden en complexe dynamische systemen onthult bovendien dat groei, ontwikkeling en de evolutie van leven geen een geleidelijk proces is dat lineair verloopt. In plaats daarvan blijkt het een spiraalsgewijze ontwikkeling te kennen waarbij relatief stabiele en onstabiele periodes elkaar wisselen. Veranderingen vinden plaats tijdens de onstabiele periodes in de vorm van grote, plotselinge sprongen.
En dat geldt ook voor ieder van ons en ook voor onze samenlevingen. Gedurende periodes van sociale stabiliteit – dus zolang de veranderingen relatief klein zijn – is het in stand houden van de bestaande situatie, mogelijk met kleine aanpassingen hier en daar, het meest effectief. Dus dan is het handig om ons te richten op vernieuwingen binnen het bestaande systeem. Echter tijdens onstabiele periodes - wanneer de persoonlijke, sociale en maatschappelijke veranderingen veel ingrijpender zijn - hebben we te maken met een heel andere situatie. Tijdens deze onstabiele periodes storten oude niet langer werkzame (organisatie)structuren ineen en blijkt het in stand willen houden van de bestaande situatie steeds meer energie te kosten. Deze schijnbare chaotische periodes blijken onmisbaar bij het proces van sprongsgewijze ontwikkeling, want het uiteenvallen van dat wat niet langer werkt is voorwaarde scheppend voor het ontstaan van nieuwe vormen van organisatie, die beter werken in de complexere omstandigheden. In andere woorden, zulke onstabiele en schijnbaar chaotische periodes zijn de meest geschikte momenten voor een ingrijpende, sprongsgewijze transformatie. Het is niet moeilijk om te vast te stellen dat we op dit moment wereldwijd te maken hebben met zo’n periode van onstabiliteit.
Het goede nieuws is dat precies in deze kritieke fase kleine factoren grote invloed kunnen hebben op de richting en de eigenschappen van de nieuw te ontstane situatie.  We kunnen de huidige situatie daarom herkennen als een uitgelezen moment om bewust mede vorm te geven aan deze ingrijpende transformatie-van-het-hele-systeem.  Bovendien blijkt dat hoe ruimer ons bewustzijn wordt des te bewuster we onze keuzes kunnen maken. Dit alles roept natuurlijk ook de vraagt op waar we dan nu bewust voor willen kiezen en wat voor toekomst we mede willen creëren.

Belangrijke informatie die beschikbaar is gekomen
Niet voor niets hebben wereldwijd wisdom keepers van uiteenlopende culturen dan ook besloten dat dit het moment is om lang bewaarde en tot voor kort geheim gehouden kennis openbaar te maken, zodat we daar nu ons voordeel mee kunnen doen. In dit verband wees in 1992 de Noord-Amerikaanse Hopi woordvoerder Thomas Banyacya er tijdens zijn toespraak voor de Verenigde Naties in New York op, dat de onbalans die we in onze moderne wereld om ons heen waarnemen mogelijk het gevolg is van het in het verleden en heden bewust of onbewust handelen in strijd met de universele wetten. De recente herontdekking binnen onze westerse cultuur van deze universele wetmatigheden onthult dat deze principes ten grondslag liggen aan de achterliggende ordening en harmonie van het universum. De informatie van de wisdom keepers zijn waardevolle inzichten die ons helpen om te begrijpen wat er nodig is om wereldwijd de balans te herstellen en opnieuw in overeenstemming met deze wetmatigheden te leven. Deze kennis, die duizenden jaren mondeling is doorgegeven, gaat namelijk niet alleen over de integratie van de universele wetten in ons persoonlijke leven, maar is onmisbaar om de werking van complexere organisatievormen te begrijpen die beter passen bij de huidige realiteit van één mensheid op één planeet.
Centraal bij een persoonlijk en maatschappelijk leven in overeenstemming met de universele wetten, zo laten de wisdom keepers ons weten, staat dat wat wel omschreven wordt als de ‘Oorspronkelijke Instructies’. Kort samengevat komt dat neer op een commitment om bij alles wat we doen de balans in onszelf en in de natuur te handhaven én om goede relaties te onderhouden met alles en iedereen. Op basis van duizenden jaren ervaring laten ze ons bovendien expliciet weten wat hierbij boven alles vermeden dient te worden: vertrouwen op externe autoriteiten blijkt averechts te werken bij het behoud van onze innerlijke balans en hiërarchische organisatievormen blijken vroeg of laat ten koste te gaan van de kwaliteit van al onze relaties.

Recente archeologische en antropologische inzichten
Tegelijkertijd onthullen recente archeologische en antropologische inzichten niet alleen dat onze Westerse cultuur al zo’n 5000 jaar een samenleving is met een cultuur die niet in overeenstemming is met de universele wetten. Het laat ook zien dat samenlevingen waarvoor geldt dat inzicht in de werking van de universele wetmatigheden een inherent onderdeel is van alle aspecten van de cultuur, geen utopie blijken te zijn. Het tegendeel blijkt waar, want zulke samenlevingen blijken korter of langer geleden wereldwijd op veel plaatsen te hebben bestaan en ook onze Westerse cultuur blijkt meer dan 5000 jaar geleden zo’n ‘Samenlevingen in Balans’ te zijn geweest.
Deze ‘Samenlevingen in Balans’ worden in tegenstelling tot ‘Samenlevingen uit Balans’ in de allereerste plaats gekenmerkt door gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen en het feit dat het vrouwelijke, ontvankelijke, verbindende en integrerende aspect een prominente plek in het persoonlijk en maatschappelijk leven inneemt.  Verder kennen ze een holistisch wereldbeeld en organisatievormen waarbij niet rangschikken maar verbinden het belangrijkste organisatieprincipe is. Bovenal blijkt dat in deze samenlevingen de normale staat van bewustzijn een staat van innerlijke balans is. Als gevolg hiervan kennen deze samenlevingen een spirituele manier van leven in harmonie met de natuur. In de praktijk blijken dit vreedzame, stabiele, egalitaire en florerende samenlevingen te zijn die duizenden jaren in harmonie met zichzelf en hun omgeving kunnen bestaan. Informatie over ‘Samenlevingen in Balans’ onthult ook dat mensen in deze samenlevingen blijken te beschikken over menselijke vaardigheden waarvan wij in onze westerse cultuur lange tijd het bestaan geheel zijn vergeten. Sommige van deze samenlevingen blijken niet alleen gekenmerkt te worden door zeer grote creativiteit, maar ook door een verontwikkelde wetenschap en een technologie die wij op dit moment niet kunnen navolgen.

De staat van bewustzijn is primair
Nu we beginnen te vermoeden dat ook de evolutie van ons als mensheid niet lineair, maar spiraalsgewijs verloopt, werpt dit niet alleen nieuw licht op onze geschiedenis, maar ook op het huidige moment en op onze mogelijke toekomst. Het opent de weg om juist nu ons voordeel te doen met deze eeuwenoude wijsheden van deze florerende ‘Samenlevingen in Balans’. Kortom, het blijkt nu hét uitgelezen moment te zijn om deze eeuwenoude wijsheid te gebruiken om nu bewust mede vorm te geven aan onze toekomst en bewust te kiezen voor het creëren van geheel nieuwe vormen van samenleven op deze planeet.
Deze sprong in de ontwikkeling van ons als mensheid komt neer op een collectieve, bewuste keuze voor de transformatie-van-het-hele-systeem in de richting van een holistisch wereldbeeld en organisatievormen gebaseerd op gelijkwaardigheid, verbinden en goede relaties samen met een verruiming van bewustzijn. En dit laatste, de transformatie van bewustzijn, is hierbij primair. Dit betekent dat deze ingrijpende wereldwijde transformatie zich alleen van onderaf en op basis van individuele innerlijke motivatie kan ontvouwen en ook dat velen van ons zich al in deze richting aan het bewegen zijn.
Inzicht in wat er vanuit het perspectief van het grote overzicht in de wereld aan de hand is en hoe ieder van ons daar aan kan bijdragen, helpt mogelijk om de moed  te verzamelen om dat te doen wat nodig is om onze innerlijke balans te herstellen. Omdat we in de staat van innerlijke balans veel ontvankelijker zijn, voelen we ons verbonden zowel met wie we zelf in essentie zijn als met alles en iedereen om ons heen. Daarom liggen onze prioriteiten dan als vanzelf bij het hebben van goede relaties, delen en zorg voor alle aspecten van het leven. Het maakt het ook mogelijk dat ieder van ons kan vertrouwen op zijn of haar innerlijke autoriteit, innerlijke kracht en innerlijk weten, waardoor ieder van ons bewuste keuzes kan maken in harmonie met onszelf, elkaar en al het andere. Zonder deze transformatie van bewustzijn blijft het holistisch wereldbeeld slechts een theorie en blijken vormen van zelforganisatie in de praktijk niet echt mogelijk. Anderzijds zijn het holistisch wereldbeeld en het verlangen naar organisatievormen gebaseerd op gelijkwaardigheid en zelforganisatie een vanzelfsprekend gevolg van de staat van innerlijke balans.
Wanneer we ons overgeven aan ons Hoger Zelf, kunnen we in plaats van externe (hulp)bronnen uit te putten, beschikken over de onuitputtelijke bronnen in onszelf. Door de universele wetten bewust toe te passen om mede onze werkelijkheid te creëren, zal blijken dat we veel meer kunnen dan we lange tijd gedacht hebben dat we kunnen. We zullen in staat zijn om onze unieke talenten te ontwikkelen en zo optimaal bij te dragen aan het welzijn van alles en iedereen, waardoor het voor iedereen mogelijk wordt om een zinvol, betekenisvol en vreugdevol leven te leven in harmonie met het grotere geheel.

© maart 2012, Marja de Vries

 

 

 

terug