De Sophia mythe, wétiko en zelforganisatie: organiseren zoals het Leven zich organiseert.

Deze presentatie is een voorproefje van mijn derde boek dat gaat over het organiseren van samenlevingen op dezelfde manier zoals het Leven zich organiseert. Hieronder is een zeer beknopte toelichting:

De manier waarop het Leven zich organiseert, is zelforganisatie. Zelforganisatie komen we overal de natuur tegen en wij kunnen dat ook in de praktijk brengen als vormen van egalitaire organisatie tenminste… als het ons lukt om aan een aantal voorwaarden te voldoen.

Terwijl het wereldbeeld en de staat van bewustzijn binnen een cultuur nauw samenhangen met de organisatiestructuur, zoals ik in mijn boek 'Samenlevingen in Balans' beschrijf, heeft ook het creatieverhaal grote invloed op de organisatievorm van een cultuur.
De Gnostische Sophia mythe is een creatieverhaal dat vormen van zelforganisatie inspireert en tegelijker tijd licht werpt op de randvoorwaarden voor zelforganisatie. De Sophia mythe onthult namelijk het ontstaan van mysterieuze wezens, de archonten, waarin we de kernoorzaak én de oplossing van de hedendaagse problemen kunnen herkennen.

Sommige Noord-Amerikaanse inheemse volken kennen een vergelijkbaar verschijnsel: met het begrip wétiko verwijzen ze naar een psychische ziekte, een ziekte van de ziel, die zeer besmettelijk en destructief is en waar veel mensen in Westerse culturen aan leiden. Basisvoorwaarde om ons opnieuw te organiseren zoals het Leven zich organiseert, is de genezing van deze wétiko-ziekte. Inzicht in de ziekte onthult namelijk dat werkelijk geestelijk gezond zijn betekent, dat we in staat zijn om respect tonen voor alle vormen van Leven.

Centraal bij dit genezingsproces is het herstel van de balans tussen het mannelijke en vrouwelijk aspect in onszelf. Daardoor zijn we niet langer vatbaar voor besmetting met het wétiko-virus en zullen we in staat zijn om de vele samenhangende aspecten van een samenleving zo vorm te geven dat het levensondersteunend is en kinderen hun natuurlijke staat van bewustzijn kunnen behouden. Als ons leven in lijn is met de universele wetmatigheden, functioneert het optimaal,komt het overeen met wie we in essentie zijn, is het in harmonie met het grotere geheel en draagt het bij aan het welzijn van al het leven.

 

(voor iets meer informatie zie ook mijn nieuwsbrief van oktober 2019)