marja de vries
De Hele Olifant - nieuwsbrief - februari 2023
Als ons leven in lijn is met de universele wetmatigheden, functioneert het optimaal, komt het overeen met wie we in essentie zijn, is het in balans en harmonie met het grotere geheel en draagt het bij aan het welzijn van alle mensen en al het leven.
‘Samenlevingen in Balans’ is de term waarmee ik verwijs naar samenlevingen waarvoor geldt dat inzicht in de werking van de universele wetmatigheden een inherent onderdeel is van alle aspecten van de cultuur.
Lieve mensen,
Hier is de eerste nieuwsbrief van 2023 met het laatse nieuws rond mijn werk: mijn twee boeken De Hele Olifant in Beeld en Samenlevingen in Balans, de vorderingen van het werk aan mijn volgende boek(en), mijn streven bij te dragen aan meer bekendheid rond de universele wetmatigheden, wat allemaal begon met mijn intentie om bij te dragen aan de transformatie van leren en onderwijs, zodat het overeenkomt met wie we in essentie zijn. En dit alles op zo’n manier dat het bijdraagt aan het welzijn van alle mensen en de Natuur wereldwijd, niet alleen op de korte termijn, maar vooral ook op de lange termijn en dus ook voor de komende zeven generaties.
In deze nieuwsbrief
In deze nieuwsbrief vind je het laatste nieuws over de groeiende belangstelling voor mijn boek Samenlevingen in Balans, het laatste nieuws rond de blijvende belangstelling voor mijn boek De Hele Olifant in Beeld en de geleidelijke verschuiving van mijn prioriteiten.
Daarnaast schrijf ik over een heel bijzondere Indiase vrouw, Vimala Thakar en wat, in haar visie, het Leven is en wat er nodig is om ons dagelijks leven in contact met het Leven te leven.
Het boek Samenlevingen in Balans
Afgelopen presentaties
Hoewel mijn boek Samenlevingen in Balans al in 2014 is verschenen, is er nu zoals ik ook al in mijn vorige nieuwsbrief schreef, steeds meer belangstelling voor dat boek. Dat blijkt onder andere uit het feit dat ik het afgelopen jaar, 8 keer werd uitgenodigd om een presentatie te geven over dat boek. Vervolgens waren er in dit nieuwe jaar, 2023, al 2 uitnodigingen, en zijn er voor nog eens 4 uitnodigingen afspraken gemaakt.
Zonder woorden communiceren met paarden
Zo was ik dit jaar op 8 januari in Vriescheloo, in Oost-Groningen, waar mijn presentatie over Samenlevingen in Balans door Mariëlle Snijders-Renckens van Stichting Natuurlijk Kind en Paard op een bijzondere manier werd gecombineerd met een workshop met paarden. Tijdens de workshop kon ervaren worden hoe we zonder woorden met paarden kunnen communiceren en zij met ons. Op die manier was het mogelijk om een klein beetje een idee te krijgen hoe dat ook tussen mensen onderling kan zijn, als het ons lukt om goed gegrond en gecenterd in het hier en nu te zijn. Mijn presentatie wekte ook belangstelling om meer te horen over de universele wetten, dus mogelijk volgt er later dit jaar nog een uitnodiging om opnieuw naar Oost-Groningen te komen en om dan over De Hele Olifant in Beeld een presentatie te geven.
Belangstelling van de diverse ‘parallelle samenlevingsgroepen’
Tot mijn vreugde is er nu bij diverse ‘parallelle samenlevingsgroepen’, die zich aanvankelijk eerst in Society 4.0 hebben verdiept maar begrijpen dat wat we werkelijk nodig hebben veel dieper gaat, nu een groeiende belangstelling aan het komen voor mijn boek Samenlevingen in Balans. Na de eerste uitnodigingen vorig jaar vanuit België - door ‘Wakkere burgers van Maasmechelen’ en een vergelijkbare groep in Wiekevorst - en vervolgens in Nederland van respectievelijk ‘Nieuw Westland’ en ‘Bewust Brummen’, was ik 15 januari te gast bij Nieuw Den Haag. De aanwezige 50 tot 60 mensen luisterden met volle aandacht en de inhoud van mijn presentatie werd met veel belangstelling ontvangen en er waren direct al gesprekken over hoe ze dat alles konden betrekken bij waar zij mee bezig zijn.
Komende presentaties 16 en 28 maart en 16 juni
Verder ben ik voor 28 maart uitgenodigd door ‘Nieuw West Friesland’ om over mijn boek Samenlevingen in Balans te komen vertellen (zie voor de details hiervan de Agenda onderaan deze nieuwsbrief). Behalve deze uitnodiging zijn er voor 2023 inmiddels voor nog drie uitnodigingen al afspraken gemaakt. Hiervan is er één besloten, maar zijn de andere twee voor iedereen toegankelijk: Zo zal ik op 16 maart in Meterik, Horst aan de Maas (Noord-Limburg) in centrum Zentire zijn.
De andere uitnodiging om een presentatie te geven over mijn boek Samenlevingen in Balans is op 16 juni in Merelbeke bij Gent in België. Deze laatste uitnodiging is een onderdeel van een serie van 5 masterclasses onder de titel VIJF WIJZE VROUWEN. De masterclasses worden georganiseerd door The Human Academy, rond de thema’s bewustzijn, mentale en fysieke gezondheid (zie voor de details van deze uitnodigingen de Agenda onderaan deze nieuwsbrief).
Het boek De Hele Olifant in Beeld
Maar terwijl dus de belangstelling voor mijn boek Samenlevingen in Balans toeneemt, neemt de belangstelling voor mijn boek De Hele Olifant in Beeld, dat al in 2007 is verschenen, zeker niet af. In plaats daarvan zijn er nog steeds mensen die dit boek nu ontdekken en er enthousiast over zijn.
‘Boek van de Week’ in De Andere Krant
Zo was het boek De Hele Olifant in Beeld het ‘Boek van de Week’ in de De Andere Krant (nr. 49 - in de week van 17-24 december 2022), wat betekent dat er een foto van de voorkant van het boek plus de achterflap tekst en een link naar mijn website in die aflevering van die krant verschenen is, waardoor het boek mogelijk onder de aandacht van een nieuw lezerspubliek is gebracht.
De Hele Olifant en een cursus Kwantumfysica
Verder werd ik benaderd door Paul van Leeuwen, iemand die aan de Academie voor Geesteswetenschappen in Utrecht als onderdeel van de module Spiritualiteit en Zingeving (SZ) een cursus ‘Kwantumfysica en Bewustzijn’ geeft. Hij legde uit dat hij in zijn cursus probeert om mensen ‘handen en voeten’ te geven bij het idee “dat de kwantumfysica inderdaad een boodschap heeft over onze rol in deze wereld en dat bewustzijn primair is.” Hij vond in dat kader dat hoofdstuk 3 uit De Hele Olifant in Beeld over De Wet van Eenheid, een bijzonder geschikte tekst is om zijn studenten te laten lezen en verzocht mij of hij die tekst daarvoor mocht gebruiken. Ik vond deze aandacht is voor De Hele Olifant in Beeld van iemand die zelf deskundig is op het terrein van kwantum fysica bijzonder, omdat de aandacht voor het boek tot nu toe vooral komt van mensen die geïnteresseerd zijn in wijsheidstradities en spiritualiteit. Omdat ik echter niet zo enthousiast ben als mensen de beschrijving van het Geheel – het volledige holistische wereldbeeld - dat ik in De Hele Olifant in Beeld op basis van de universele wetmatigheden beschrijf, vervolgens weer in stukjes op willen delen, heb ik hem gesuggereerd om zijn studenten te adviseren om het hele boek te lezen. Nadat hij zelf het hele boek heeft gelezen, heeft hij besloten om dat inderdaad te doen en bovendien beveelt hij het boek nu ook aan op zijn website aan het slot van een uitgebreid artikel met de titel ‘Tijd, Ruimte, Materie en Oude Wijsheid’.
Een documentaire van The Whole Elephant Revealed…
En dan het laatste nieuws rond mijn boek De Hele Olifant in Beeld: er zijn prille plannen om een heuse, professionele documentaire over het boek te maken, en dan direct in het Engels, zodat het een grote internationale belangstelling kan krijgen. We hebben een eerste gesprek gehad, en dat had tot gevolg dat er nu eerst een globaal plan wordt uitgewerkt. Als we het daar over eens zijn, wordt er vervolgens eerst een pilot gemaakt en dat gebruikt kan worden om een idee te geven van het hele project. Kortom, het is een groots project dat veel tijd zal kosten en waar een heel team aan zal gaan werken. Op dit moment kan ik slechts vertellen dat we in de planningsfase zijn, maar ik zal in mijn volgende nieuwsbrieven jullie op de hoogte houden van de vorderingen.
Het derde boek en mijn persoonlijke prioriteiten
Wat betreft het werk aan mijn derde boek, daar is het een en ander wat aan het verschuiven. Dat zal ik toelichten. Vanaf 2003 is het schrijven van boeken mijn topprioriteit geweest. Aanvankelijk was het idee dat het één boek betrof, namelijk over hoe leren en onderwijs meer in lijn zou kunnen zijn met wie wij en onze kinderen in essentie zijn en omdat te schrijven heb ik toen – tijdelijk - vele andere zaken in mijn leven die ook tijd vroegen op een lager pitje gezet. Echter het hoofdstuk waarin ik het holistische wereldbeeld wilde beschrijven werd zo uitgebreid, dat dat een eigen boek werd, namelijk De Hele Olifant in Beeld. Na het verschijnen van dat boek in 2007 kwam daar ook al het werk rond het boek onder de aandacht brengen van een zo groot mogelijk publiek bij. Vervolgens was er ook al het werk rond de vertaling en het gepubliceerd krijgen van dat boek in het Engels, terwijl ik intussen artikelen voor het tijdschrift Educare schreef, mijn nieuwsbrieven en vele mailtjes van lezers en lezeressen beantwoordde. Inmiddels was ik tot het inzicht gekomen dat leren en onderwijs op basis van een holistisch wereldbeeld in feite vroeg om een transformatie van de hele samenleving. Daarom verruimde ik mijn ‘project’ en schreef ik mijn tweede boek over samenlevingen die gebaseerd zijn op inzicht in de universele wetten en dus op holistisch wereldbeeld. Toen dat tweede boek, Samenlevingen in Balans, in 2014 verscheen, vroeg ook dat boek al het werk om dat de wereld in te brengen, terwijl al het andere werk doorging, ik op allerlei plaatsen uitgenodigd werd, terwijl ik aansluitend onderzoek aan het doen was voor het derde boek, en dus over vormen van egalitaire organisatie van Samenlevingen-in-Balans en wat daarbij bepalend is, of dat wel of niet zal werken.
Verschuiving van mijn prioriteiten
De essentie of dat wel of niet zal werken is, wat ik in mijn boek Samenlevingen in Balans al beschrijf, namelijk dat de staat van bewustzijn daarbij primair is. Dat betekent dat een transformatie van Samenlevingen-uit-Balans naar Samenlevingen-in-Balans in feite begint bij de transformatie van bewustzijn van individuen. Te midden van al mijn andere werk realiseerde ik me daarom steeds meer hoe belangrijk het is dat ik zelf ook tijd heb om te werken aan mijn eigen healingsproces en alles wat nodig is voor de transformatie van mijn eigen staat van bewustzijn. Voor dat persoonlijke proces heb ik de afgelopen twee jaar geleidelijk steeds meer tijd genomen, waardoor ik echter minder tijd en energie overhad voor het werk aan mijn derde boek. Tijdens mijn presentatie op 8 januari dit jaar, stelde iemand uit het publiek mij terecht de vraag of ikzelf al wel permanent in de natuurlijk staat van bewustzijn bij de rivier (zoals ik dat beschrijf in mijn boek Samenlevingen in Balans beschrijf) ben. Het antwoord daarop is helaas nee. Toen tijdens mijn laatste presentatie op 15 januari iemand uit het publiek vroeg wanneer mijn derde boek komt, was mijn antwoord dan ook dat ik mijn prioriteit aan het verschuiven ben van mijn top prioriteit bij het schrijven van boeken naar mijn top prioriteit bij de transformatie van mijn eigen bewustzijn.
De prioriteit bij de transformatie van mijn bewustzijn
Door dat zo – zonder dat ik dat gepland had - in het openbaar uit te spreken, realiseerde ik me des te meer hoe belangrijk het voor mij is om mijn prioriteiten inderdaad te verschuiven, zodat mijn allereerste prioriteit ligt bij dat wat nodig is en bijdraagt aan de transformatie van mijn eigen bewustzijn. Eén van de inzichten die ik onlangs had was namelijk dat ik de afgelopen 20 jaar tijdens al het werk dat ik hierboven beschrijf, nauwelijks tijd heb genomen om te ontspannen en dat juist ontspanning essentieel is bij het proces om voorbij onze ego in contact te kunnen zijn met onze ziel en dus ook om ons te kunnen identificeren met onze ziel en/of ons Hoger Zelf, en dus met wie we in essentie zijn. Als ik dat nu niet doe, wanneer ga ik dat dan wel doen…?
Kortere nieuwsbrieven
De praktische consequentie daarvan is niet alleen dat dat derde boek nog wel even op zich zal laten wachten, maar ook dat mijn nieuwsbrieven van nu af aan wat korter zullen zijn. In deze nieuwsbrief zal ik daarom alleen kort iets schrijven over de Indiase mystica Vimala Thakar en wat zij zegt over in relatie zijn met het Leven.
Vimala Thakar en Wat is het Leven?
De werktitel voor mijn derde boek is ‘Organiseren zoals het Leven zich organiseert’ en op basis daarvan is het mijn plan om dat boek te beginnen met te beschrijven wat ik met Leven met een hoofdletter bedoel. Terwijl ik me daarin verdiepte kwam het werk van de Indiase mystica en filosofe Vimala Thakar (1921 – 2009) op mijn pad. Ik zag eerst de documentaire In the Fire of Dancing Stillness - Reflections with Vimala Thakar (2020) van Renata Keller (te zien via vimeo on demand).
In de documentaire zegt ze tijdens een van haar voordrachten: “We hebben het op dit moment over het krijgen van een relatie met het Leven. We leven in een kosmos, is het niet? De kosmos is onze woonplaats. En we zijn omgeven door Leven, onze kosmische metgezel. We zijn omgeven door ontelbare uitdrukkingen van Leven. Kunnen we naar deze uitdrukkingen van Leven kijken, kunnen we naar de metgezel, het Leven, kijken zonder een woord, zonder een idee, zonder een definitie of een beschrijving die ons worden aangereikt via boeken over religie, geschiedenis, antropologie, geologie, biologie etc.?” Die vraag was natuurlijk enigszins verrassend voor mij in het kader van mijn intentie om woorden te vinden om het Leven te beschrijven.
Kennis verhindert de interactie met het Leven…
Maar daar laat ze het niet bij, want zo gaat ze verder: “Als we niet in de woonplaats, in ons huis, op deze planeet kunnen zijn in volslagen vrijheid van het geven van namen, identificeren en evalueren, missen we mogelijk het waarnemen van de schoonheid en de heiligheid van het Leven zelf. Weet u, kennis berooft ons van het gevoel van heiligheid. Kennis over een ding creëert een illusie, alsof we in contact zijn, alsof we er mee in interactie zijn. Helaas verhindert kennis die interactie. Het verschaft co-existentie, maar het maakt leven of delen niet mogelijk.” Dat deed me rechtop zitten en me afvragen wie deze vrouw was en wat haar achtergrond was, van waaruit ze dit zei.
Wie is Vimala Thakar
In de film wordt verteld dat ze geboren werd in een Brahmaans gezin in Maharashstra, in India, en dat haar vader uiterst vrijdenkend is. Hij leert haar van zeer jongs af aan om nooit iemand of een leer te accepteren als een autoriteit, maar om zelf het leven te observeren en te begrijpen zonder iets te accepteren of te verwerpen. Vanaf haar vijfde vroeg ze zich af waar ze nu werkelijk het goddelijke kon vinden en sindsdien is ze daar naar op zoek gegaan. In het patriarchale India wilde ze als jonge vrouw Sanskriet leren en zich verdiepen in de Vedische teksten, maar de leraren van Kashi/Benares (Varanasi), weigerden dat, omdat ze een vrouw was. Ze mocht slechts in een andere ruimte mee luisteren als een mannelijke student onderricht kreeg. Ze accepteert dat en zet haar zoektocht voort en uiteindelijk bereikt ze diepe Zelf-realisatie. Gefascineerd door haar leven en haar visie ben ik verder op zoek gegaan en vond ik een paar boekjes met teksten van en citaten uit haar voordrachten: Totality in Essence (1971), The Eloquence of Living (1989) en Hartstocht voor het Leven (1996).
Leven is heilig en een mysterie
In het eerste boek je lees ik: “Ik ben een persoon die enorm van het Leven houd. Ik ben gepassioneerd verliefd op het Leven en niets heeft mijn aandacht daarvan afgeleid.” En ja, Vimala Thakar heeft veel te zeggen over het Leven. Zo zegt ze onder andere: “Zolang andere dingen belangrijker zijn dan het Leven zelf en leren leven, is spiritueel onderzoek niet meer dan een intellectueel tijdverdrijf.” Wat bedoelt zij met het Leven? Dat verwoordt ze onder andere zo: Ze zegt ook:
“Leven is creativiteit en de kosmos is een manifestatie van die creativiteit.”
“Leven is een beweging van uitwisselen, contact maken en reageren.”
“Leven [is] … overal waar geen mechanische herhaling is, maar een innerlijke ordening en spontaniteit.”
“… de essentie van het Leven blijkt onkenbaar en onmeetbaar.”
De totaliteit van het Leven
Vimala Thakar benadrukt keer op keer deze heelheid van het Leven en in lijn daarmee de ondeelbaarheid van het Leven en de totaliteit van het Leven en dus het feit dat Leven niet slechts de wereld van de materie betreft, maar alle niveaus van de werkelijkheid. “Leven is zichtbaar noch onzichtbaar, tastbaar noch ontastbaar. Tastbaarheid en niet-tastbaarheid, zichtbaarheid en onzichtbaarheid zijn reflecties van de beperkingen van de menselijke zintuigen. Het zijn geen beschrijvingen van de realiteit,” zegt ze. Ze gaat daarmee verder door – in lijn met de Wet van Dynamische Balans - te zeggen dat dat ook geldt voor het los van elkaar zien van individualiteit en collectiviteit. “Het Leven is één ondeelbaar geheel. Eenheid is de aard van het Leven. Dus is het zaak om (…) de vloek van fragmentatie, die de menselijke gedachten heeft overheerst, en die leven verdeelt in individueel en collectief, in innerlijk en uiterlijk, in fysiek en psychologisch, kwijt te raken. Leven is één ondeelbaar geheel. Het kan niet worden gefragmenteerd. Dat is de schoonheid van het Leven.” Ze benadrukt dat dat in feite betekent dat Leven voor ons als mensen de interactie met de heelheid en de heiligheid van dat wat is betekent, want wijzelf zijn uitdrukkingen van de heelheid van het Leven en organisch verbonden met de heelheid van het Leven.
Fragmentatie
Echter, zo stelt ze vast, we - de meesten van ons in Samenlevingen-uit-Balans - hebben onszelf beroofd van het privilege om met heiligheid te leven en om zelf heilig te zijn. “De meeste van onze acties zijn uitdrukkingen van de fragmentatie en niet van de eenheid van het Leven. We leven met innerlijke fragmentatie, een tegenstrijdige set van waarden die met elkaar strijden, en met ambities en wensen die niet op één lijn liggen met het gehele Leven.” Of zoals ze het ergens anders zegt, “… we zijn onszelf gaan zien als gescheiden, beperkte, geconditioneerde, verdeelde onbeduidende kleine schepsels die alsmaar rond het imaginaire centrum van het ego draaien in een poging om tegemoet te komen aan de grillen, wensen en obsessies van dat ego.” Echter, zo benadrukt ze, terwijl we onszelf blijven fragmenteren, verdelen en in stukken scheuren, blijft het Leven zelf heel. “Alle filosofieën, psychologiën en wetenschappen, alle ingebeelde opdelingen die we hebben gecreëerd voor het gemak van het collectieve leven kunnen de heelheid van het Leven niet fragmenteren.”
Hebben we de essentie van wat het betekent om te leven niet ontdekt?
Daarom oppert Vimala Thakar de belangrijke vraag: “Kan het zijn dat we de essentie van wat het betekent om te leven niet hebben ontdekt? Kan het zijn dat we ons alleen richten op het verdienen van een inkomen en het volgen van de patronen van een samenleving die vergiftigd is met de macht van wetenschap en technologie, en dat we een wereld hebben geschapen waarin natuurlijk leven niet langer bestaat?” Haar eigen antwoord op deze vraag is het volgende: “Als mensen zijn we niet volwassen. We hebben niet geleerd om in vrede met onszelf te leven, in vriendschap met anderen en in verbondenheid met al het Leven. We hebben geleerd hoe het Leven te exploiteren, maar niet hoe het Leven zacht en teder lief te hebben.” Dat raakte me, vooral ook omdat ze er vervolgens op wijst dat wat we doen in ons zogenaamd dagelijks leven, in feite dus niet echt leven is, maar in plaats daarvan het herhalen van gedragspatronen die we hebben verworven, gecultiveerd, en geërfd. Maar vervolgens stelt ze de vraag: “Is het mogelijk om met een frisse blik en de onschuld van een kind naar het dagelijks leven te kijken?”
Wat betekent het om te leven?
Volgens Vimala Thakar is het bewustzijn van de werkelijkheid een indicatie voor levend zijn. Ze zegt dat zo: “Als het bewustzijn van de werkelijkheid, onafhankelijk van alle structuren die de menselijke beschaving eroverheen gelegd heeft, vibreert in alles wat ik doe – fysiek, verbaal of mentaal – dan leef ik. Als het besef van de essentie van het Leven, van de werkelijkheid zonder symbolen, begrippen, tijd of ruimte, als dat bewustzijn aanwezig is, dan leef ik. Ik vrees dat ik niet leef als dat besef er niet is. Dan vegeteer ik, zowel biologisch als psychologisch.”
Leven is iets wat gedaan wordt in totaliteit
Ergens anders legt ze het zo uit: “Leven is iets dat gedaan wordt in totaliteit. Een bloem die bloeit ontvouwt ieder bloemblaadje. De schoonheid en de geur die waren verborgen in de knop komen er volledig uit. Een vrucht groeit, als die rijp wordt, in zijn totaliteit.” Op een vergelijkbare manier suggereert ze dat dat voor de meeste mensen in Samenlevingen-uit-Balans geldt: “Totaal leven ontvouwt een dimensie van bewustzijn die we nog niet hebben verkend. Als we de behoefte hebben om volledig, totaal te leven als prachtige, complete, volwassen uitdrukkingen van de mensheid, is het nodig om het Leven iedere dag die aanbreekt met gevoeligheid en alertheid tegemoet te treden.” Want volgens haar is Leven de manier waarop we dagelijks ons leven leven van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Dat is wat we volgens haar zouden kunnen beschouwen als spiritualiteit: om waarheidsgetrouw en eerlijk te zijn en om onszelf niet te misleiden. “Het leven dat de dageraad ons brengt is het enige Leven dat we hebben. Leven is in het hier en nu, niet in het daar en later. De dag, met al het werk en vreugde dat het op onze drempel brengt, is de uitdrukking van eeuwig Leven. Of we ontmoeten het en leven het – of we missen het.”
Leven is meebewegen met de creativiteit van het bestaan
Dat sluit volledig aan bij wat ik in mijn boek Samenlevingen in Balans schrijf, namelijk dat het niet ‘in de burcht’ maar ‘bij de rivier’ is, waar het Leven zich bevindt. Terwijl we in de burcht, en dus in Samenlevingen-uit-Balans zijn geconditioneerd om te imiteren, aan te passen en te herhalen is het Leven juist geen imitatie, aanpassing en herhaling, stelt Vimala Thakar. Integendeel, “Leven is wanneer we de creatieve energie die Leven is, in en door ons werkzaam laten zijn. Jij en ik zijn entiteiten, door wie die onuitputtelijke creativiteit heen wil stromen.” Ze wijst er op dat als dat het geval, het Leven een uitstraling van creativiteit verleent aan onze ogen, woorden, gebaren en contact met anderen. Als we werkelijk op deze manier Leven trekt ons ego niet langer aan de touwtjes, maar betreft het eerder een staat van overgave, want zo stelt ze: “Ik ben niet degene die vrijheid, liefde of waarheid tot ontplooiing brengt, maar het Leven zelf, die mysterieuze heelheid die niet in stukken gedeeld kan worden en zich ontvouwt via ons wezen, onze hersenen, zintuigen en woorden.”
De mutatie van bewustzijn
Vimala Thakar heeft het niet alleen over het Leven, maar ze legt bovendien een directe link met de huidige maatschappelijke situatie. Terwijl ik het boek Samenlevingen in Balans vooral op basis van de inzichten van inheemse wisdomkeepers heb geschreven, sluit de visie van deze bijzondere vrouw uit India over wat in dat kader wel en niet een oplossing zal brengen op een indrukwekkende manier aan bij de conclusie van dat boek, namelijk dat de transformatie van bewustzijn hierbij primair is: “Geen enkele gedachte of ideologie heeft ons geholpen om het geweld uit ons denken te elimineren. Geen religieuze, politieke of economische ideologie, geen opvoedkundig systeem is er toe in staat gebleken, en de twintigste eeuw is de bloedigste in de geschiedenis geweest. Als oorlogen en geweld niet door het denken of door ideologieën beëindigd kunnen worden, staan we voor de uitdaging om de inhoud van het bewustzijn radicaal te transformeren.”
Een ‘totale revolutie’
Wat er daarom nodig is noemt ze een ‘totale revolutie’ en daarmee verwijst ze naar een revolutie die niet slechts een intellectuele activiteit is, maar die vraagt om ‘voorbij onze hersenen’ te gaan in de vorm van een radicale, kwalitatieve verandering in het bewustzijn. “Revoluties zullen totaal moeten zijn en het begin daarvan zal moeten worden gemaakt in het individuele leven. Het initiatief daarvoor zal moeten worden genomen door het individu die het levende centrum van de nieuwe revolutie zal zijn. Maar,” zo voegt ze daar aan toe, “hij (of zij) zal alleen een centrum van revolutie zijn, wanneer hij (of zij) niet weg rent van het dagelijks leven in de naam van de revolutie of spiritualiteit, wanneer hij (of zij) geconfronteerd wordt met de uitdaging om de kwaliteit van het eigen gedrag te transformeren.” Met andere woorden, het vraagt om spiritualiteit terug te brengen naar het dagelijks leven. Bovendien stelt ze, dat de mutatie of de transformatie van bewustzijn niet langer een persoonlijke keuze is, maar een collectieve noodzaak, zowel in historisch, materieel als psychologisch opzicht. Het betreft volgens haar geen egocentrisch voordeel, maar het gaat om menselijke groei, en dat wanneer één mens de uitdaging aangaat en de radicale transformatie in zijn of haar bewustzijn toelaat, daarmee een nieuwe stroom in het menselijk bewustzijn in beweging wordt gezet.
Mutatie van bewustzijn als culminatie van een groeiproces
Het is echter niet zo, voegt ze daar aan toe, dat wanneer er een mutatie van bewustzijn plaatsvindt, de hele wereld het zal weten en dat het een dramatisch gebeuren zal zijn, een plotselinge schok. In plaats daarvan beschrijft ze het als iets heel natuurlijks: “… je groeit van een egocentrisch ik - of zelfbewustzijn naar een gewaarzijn van het geheel. (…) terwijl je je met de details van je dagelijks leven bezighoudt en tegelijkertijd weet dat dit niet het geheel is maar het geconditioneerde.” Bovendien voegt ze daar aan toe dat deze mutatie van bewustzijn niet het voorrecht is van een paar uitverkorenen, maar de culminatie van menselijke groei.
Het heeft een holistische manier van leven tot gevolg
En in lijn met het feit dat de transformatie van bewustzijn primair is, zegt Vimala Thakar expliciet dat deze transformatie van bewustzijn een holistische manier van leven tot gevolg heeft.
Hier is tot slot nog een laatste citaat van deze Indiase verlichte vrouw die met haar eigen leven ons een indrukwekkend en inspirerend voorbeeld heeft voor geleefd: “Alleen via een holistische benadering ten gevolge van mutatie, het bijproduct van meditatie, kan de mens een opvoeding, een economie en politiek ten behoeve van de vrede opbouwen. Het stelt ons in staat om een psychologie van confrontatie te vervangen door een psychologie van vriendschap en samenwerking.”
Wij weten niet wat Leven is…
Tot slot, als een extra aanmoediging om zelf te gaan ontdekken wat het Leven met een hoofdletter is, zijn hier de woorden van Călin Georgescu uit Roemenië. In de documentaire Geheimen van de Verenigde Naties stelt Călin Georgescu, een voormalig uitvoerend directeur van de Verenigde Naties, die 17 jaar bij de VN werkte, tijdens een interview met de bekende advocaat Reiner Fuellmich, van het International Crimes Investigative Committee (ICIC): “Ik wil dit punt onderstrepen: Wij weten niet wat Leven is en dat is precies wat ze proberen te bereiken (…) Mijn boodschap is dat we moeten begrijpen hoe ik mijn bewustzijn kan verruimen en hoe ik kan deelnemen met het bewustzijn van het universum.” Tijdens het interview vertelt hij waarom hij bij de Verenigde Naties is weggegaan. Op basis van zijn eigen ervaringen is hij tot de conclusie gekomen dat de VN, die momenteel samen met het World Economic Forum de Agenda 2030 met de beruchte "duurzaamheidsdoelen" wereldwijd uitrollen, die zogenaamd een einde zouden maken aan armoede, honger, ongelijkheid, ziekte en andere slechte dingen, in werkelijkheid wordt gecontroleerd door criminelen die de VN gebruiken om zichzelf te verrijken en de mensheid tot slaaf te maken en die niet willen dat we gaan ontdekken wat Leven werkelijk is…
Agenda
Op dit moment zijn er vier uitnodigingen voor presentaties, waarvan er drie voor iedereen toegankelijk zijn. Mochten er meer uitnodigingen komen, dan is de meest actuele informatie te vinden op de agenda op mijn website.
Donderdag 16 maart 2023, in Meterik, Horst aan de Maas (Noord-Limburg)
Presentatie 'Samenlevingen in Balans' op uitnodiging van Britta Wartenberg-Spreeuwenberg van Zentire - ruimte voor groei - Meterik
Programma: |
vanaf 19.00 uur inloop |
Plaats: |
Americaanseweg 107, 5964 PA Meterik - Horst aan de Maas |
Kosten: |
€ 20,00 incl. koffie, thee en kleine gezonde versnapering. |
Aanmelden: |
Graag aanmelden via info@zentire.nl |
Meer informatie: |
zie voor meer info |
Dinsdag 28 maart 2023, Hem, bij Venhuizen (tussen Hoorn en Enkhuizen)
Presentatie 'Samenlevingen in Balans' op uitnodiging van Leonie Zijp van BuurtBij, Samen Bewust in de Buurt en Nieuw West Friesland
Programma: |
19.00 uur inloop en koffie/thee |
Plaats: |
Tocat Culinair, Middenweg 5, 1607 MS Hem (bij Venhuizen) |
Kosten: |
€ 10,00 Incl. koffie/thee en pauzedrankje, contant of tikkie |
Aanmelden: |
Reserveer jouw plaats want VOL=VOL |
Meer informatie: |
kijk voor meer informatie op website: buurtjemee.nl |
Vrijdag 16 juni 2023, in Merelbeke (bij Gent), in België
Presentatie 'Samenlevingen in Balans' op uitnodiging van Annelies Vanbelle van The Human Academy, als onderdeel van 5 masterclasses VIJF WIJZE VROUWEN rond bewustzijn, mentale en fysieke gezondheid.
Programma: |
vanaf 18.45 inloop |
Plaats: |
PostX, Van Goethemstraat 33, Merelbeke (bij Gent) |
Kosten: |
early bird tarief € 25,- tot 10 februari; daarna € 30,- (in de prijs zit een gratis drankje inbegrepen) |
Aanmelden: |
via: https://www.thehumanside.be/product-page/masterclass-marja-de-vries |
Meer informatie: |
De andere masterclasses zijn |
Vrijdag 15 september 2023, in Barneveld
Presentatie 'Samenlevingen in Balans' op uitnodiging van het Meaningsful Leadership community programma. (dit is een besloten bijeenkomst).
Verder is er de podcast van Jorn Luka van 19 mei 2022 over De Hele Olifant in Beeld:
= Op YouTube: (3) The Trueman Show #73 Marja de Vries - YouTube
= Op de website van Jorn: The Trueman Show - Jorn Luka
En de podcast (alleen geluid) over De Hele Olifant in Beeld
= via Esoterra Podcast Marja de Vries, De Hele Olifant in Beeld, 10 maart 2020
En de andere twee video's:
Mijn 5G presentatie van 5 juli 2020 in de Hanzehof in Zutphen
= op YouTube: Informatieavond over 5G in de Hanzehof te Zutphen
= op Bitchute: Informatieavond over 5G
Mijn Sophia mythe presentatie van 23 oktober 2020
= op Bitchute: De Sophia mythe, wétiko en zelforganisatie
Tot zover het nieuws rond De Hele Olifant in Beeld, Samenlevingen in Balans en mijn verdere werk.
Lieve groetjes,
Marja de Vries