Nieuwe vormen van leren

De Wet van Eenheid, de Wet van Ritme, de Wet van Dynamische Balans en synchroniciteit

door Marja de Vries © 2007, Marja de Vries

Mijn persoonlijke ervaring tijdens het schrijven van het boek 'De Hele Olifant in Beeld', 2003-2006.

Wat ik tijens het schrijven van het boek heb ontdekt is dat wanneer een klus absoluut te groot lijkt vanuit het perspectief van ons rationeel, logisch verstand maar wel kloppend voelt voor onze ziel, er de mogelijkheid is dat we gewoon de controle van dat logisch verstand loslaten. Het voordeel daarvan is, dat er daardoor ruimte ontstaat voor een ander, onbekender aspect van onszelf, ons innerlijk weten. Door vervolgens gebruik te maken van een prachtige synthese van mijn rationele verstand en mijn innerlijk weten was ik – in overeenstemming met de Wet van Dynamische Balans - in staat om optimaal te functioneren. Want zo kon ik te midden van een onbegrensde hoeveelheid informatie relatief snel zowel de essentie vinden als de achterliggende patronen herkennen. Op basis van mijn eigen ervaring maakte ik zo kennis met geheel nieuwe vormen van leren die veel efficiënter, leuker en spannender zijn dan alles wat ik daarvoor kende. En ik ontdekte tijdens dit proces dat - in overeenstemming met de Wet van Eenheid - onze mogelijkheden inderdaad onbegrensd zijn.

Hoe werkte dat dan? Terugkijkend kan ik het zo omschrijven: omdat de klus voor mijn rationele verstand te groot leek en ik bovendien het gevoel had dat de tijd voor deze klus – ook gezien mijn financiële situatie - beperkt was, ontstond er spontaan een constructief soort efficiëntie. Vanuit een innerlijke alertheid of iets ‘goed’ en ‘nu van toepassing’ voelde kwam ik – in overeenstemming met de Wet van Ritme - in een stroom waarin steeds de volgende stap eerst ontstond in de vorm van een vraag. Vervolgens diende het antwoord zich aan zodra ik in de stroom zat en volgde ‘wat op dat moment goed voelde’. Zo kon ik bijvoorbeeld naar de bibliotheek gaan of naar een boekwinkel en ‘weten’ welke boeken in het geheel niet relevant waren op dat moment en welke er ‘uitsprongen’ als ‘ja dit moet ik nu hebben’. Maar net zo goed gebeurde het, dat ik even pauze nam en achteloos even de post of de nieuwe emailberichten bekeek en daar precies het volgende antwoord vond. Kortom, zolang ik in de stroom zat, bleek het verschijnsel van synchroniciteit voortdurend plaats te vinden.