De Hele Olifant - nieuwsbrief - augustus 2023

 

Als ons leven in lijn is met de universele wetmatigheden, functioneert het optimaal, komt het overeen met wie we in essentie zijn, is het in balans en harmonie met het grotere geheel en draagt het bij aan het welzijn van alle mensen en al het leven.
‘Samenlevingen in Balans’ is de term waarmee ik verwijs naar samenlevingen waarvoor geldt dat inzicht in de werking van de universele wetmatigheden een inherent onderdeel is van alle aspecten van de cultuur.


Lieve mensen,
Hier is aan het einde van de zomervakantie mijn nieuwsbrief van augustus 2023 met het laatse nieuws rond mijn werk: mijn twee boeken De Hele Olifant in Beeld en Samenlevingen in Balans, de vorderingen van het werk aan mijn volgende boek(en), mijn streven bij te dragen aan meer bekendheid rond de universele wetmatigheden, wat allemaal begon met mijn intentie om bij te dragen aan de transformatie van leren en onderwijs, zodat het overeenkomt met wie we in essentie zijn. En dit alles op zo’n manier dat het bijdraagt aan het welzijn van alle mensen en de Natuur wereldwijd, niet alleen op de korte termijn, maar vooral ook op de lange termijn en dus ook voor de komende zeven generaties.

 

In deze nieuwsbrief
In deze nieuwsbrief schrijf ik kort over de laatste ontwikkelingen rond mijn boek De Hele Olifant in Beeld en de gewezen en komende presentaties over mijn boek Samenlevingen in Balans. Verder kom ik tegemoet aan een verzoek van aan paar mensen die me vroegen waarom ik niet vaker vertel over mijn eigen ervaringen en over mijn eigen ontwikkeling wat betreft het gaan van het pad van de Burcht naar de Rivier. In deze nieuwsbrief vind je daar een poging toe in de hoop dat het bijdraagt en inspireert.

 

De Hele Olifant in Beeld
17e druk van De Hele Olifant in Beeld
Afgelopen juni verscheen de 17e druk van mijn boek De Hele Olifant in Beeld. Hoewel de laatste jaren een nieuwe druk van dit boek slechts 500 exemplaren betreft, kan ik het heugelijke feit met jullie delen dat als ook deze 500 boeken zijn verkocht, het totale verkoopcijfer (van de papieren boeken en dus zonder de e-boeken mee te tellen) op 20.000 exemplaren komt. Een boek is een bestseller wanneer er 10.000 exemplaren zijn verkocht en dus zouden we kunnen zeggen dat dit boek nu bijna twee keer een bestseller is. En wat vooral fijn is, is dat het boek nog steeds volop verkocht wordt: in de eerste 5 maanden van 2023 gemiddeld zo’n 50 exemplaren per maand.
Helaas toch geen documentaire
Er waren grootse plannen om van The Whole Elephant Revealed een documentaire te maken en ik had aanvankelijk het idee dat de plannen zeker potentie hadden. Er is hard gewerkt aan de eerste opzet – het zogenaamde Storyboard – voor de Inleiding en de eerste 3 hoofdstukken van het boek en dat heb ik inmiddels onder ogen gehad. Helaas was ik erg teleurgesteld in dit voorstel, omdat in mijn ogen de essentie van mijn boek er niet door werd weergegeven, terwijl ik juist gehoopt had dat de documentaire een extra ondersteuning en verrijking van de inhoud van het boek zou zijn. Omdat ook de communicatie hierover voor mij teleurstellend verliep, heb ik besloten dat het geheel niet voldoende kwaliteit had om mee door te gaan. Maar wie weet wat de toekomst nog gaat bieden.

 

Vorige en komende presentaties over Samenlevingen in Balans
Merelbeke (België)

Zoals ik in mijn nieuwsbrief van juni 2023 melde was ik vrijdag 16 juni in Merelbeke (bij Gent) in België, om daar een presentatie te geven over Samenlevingen-in-Balans. Daar was een geïnteresseerd publiek samengekomen in een zaaltje in een voormalig omgebouwd postkantoor. Het bleek dat de belangstelling om na afloop mijn boek te kopen groter was dan het aantal boeken dat ik bij me had. Terwijl ik in dit voormalig postkantoor kon blijven overnachten, had ik de volgende ochtend een podcastinterview met Geraldine Huybrechts over mijn boek Samenlevingen in Balans. Terwijl het hele interview werd gefilmd en Geraldine me beloofde dat ze me op de hoogte zou houden van waar het op het internet te zien zou zijn, heb ik tot op heden helaas niets daarover van haar gehoord. Hopelijk kan ik er in mijn volgende nieuwsbrief meer over melden.
Ecodorpennetwerkbijeenkomst in Groningen
Vervolgens reisde ik zaterdag 17 juni van Gent, via Zutphen naar Groningen om iets ten noorden van de stad zondagochtend tijdens een netwerkbijeenkomst van Nederlandse Ecodorpen (GEN (Global Ecovillage Network) Nederland) ook een presentatie te geven over mijn boek Samenlevingen in Balans. Mijn verhaal sloeg bij de 50 à 60 aanwezige mensen in als een bom, en ik realiseerde wat het grote verschil was, want dit waren mensen die in hun dagelijks leven werden geconfronteerd met wat in de praktijk wel en wat niet werkt als je bij elkaar woont en leeft. Zowel wat ik vertelde over sommige inheemse Samenlevingen-in-Balans raakte een aantal aanwezigen, omdat dat op een diep niveau aansloot bij hun dromen en wensen, als wat ik vertelde over de noodzaak om trauma’s te helen omdat een aantal aanwezigen zelf al tot de conclusie waren gekomen dat ook ecodorpen niet gaan werken als de bewoners hun trauma’s niet helen. Terwijl ik met een opnieuw gevulde koffer op deze bijeenkomst was aangekomen, bleek ik ook hier de vraag naar de boeken groter dan het aantal boeken dat ik bij me had.
Presentatie in Trimurti
Verder was ik ook deze zomer in Trimurti, het centrum van Naropa in Tsjechië. Vorig jaar heb ik daar een presentatie gehouden over The Whole Elephant Revealed en dit jaar over Societies in Balance.
Komende presentaties in Amsterdam en Almelo
Voor dit najaar zijn er twee uitnodigingen voor presentaties die voor iedereen toegankelijk zijn: dinsdagavond 17 oktober is dat in Amsterdam en zaterdagmiddag 4 november in Almelo. Zie voor de nadere details de agenda onderaan deze nieuwsbrief.

 

 

Onderscheid tussen wat ego is en wat ziel/essentie
Het ego als illusie uit de macht zetten
Eén van de aspecten die we onvermijdelijk tegen gaan komen op het pad van de burcht naar de rivier, zoals ik dat in mijn boek Samenlevingen in Balans (2014) beschrijf en dus bij de transformatie van de staat van permanente onbalans naar de natuurlijke staat van balans, is de noodzaak van het uit de macht zetten van het ego. Er bestaat echter wat verwarring over wat we met het woord ego bedoelen.
In mijn boek verwijs ik met het woord ego naar onze innerlijke dictator die er alles aan zal doen om ons in de burcht gevangen te houden en daarmee volg ik eerder de beschrijving van het ego door Eckhart Tolle dan die van Carl Jung. In zijn boek Een Nieuwe Aarde (2005) beschrijft Eckhart Tolle het ego als “de oorspronkelijke dwaling, een onjuiste waarneming van wie je bent, een illusoir identiteitsbesef. (…) Dat illusoire zelf wordt vervolgens de basis voor alle verdere interpretaties, of beter, foute interpretaties van de werkelijkheid, alle gedachtenprocessen, interacties en relaties. Je werkelijkheid wordt een afspiegeling van de oorspronkelijke illusie.” En gelukkig voegt hij daar aan toe: “Er is goed nieuws, en dat is dat de illusie oplost als je kunt zien dat het een illusie is. Het herkennen van een illusie is ook het einde daarvan. Voor het voortbestaan ervan moet je haar voor de werkelijkheid aanzien. Als je ziet wie je niet bent, wordt de werkelijkheid van wie je bent vanzelf zichtbaar.”
Identificatie

Wie zijn we? De eerste universele wet, de Wet van Eenheid maakt duidelijk dat wie we in diepste essentie zijn, universeel bewustzijn, licht, liefde en onbegrensd potentieel is. We zijn dus bewustzijn, niet ons ego. Maar, zo legt Eckhart Tolle uit, “Een van de meest fundamentele structuren van het verstand waardoor het ego zich kan manifesteren is identificatie.” Identificeren betekent van iets hetzelfde maken als wat we beschouwen als ik: “Ik verleen er een zelfgevoel aan en zo wordt het een deel van mijn ‘identiteit’.” We kunnen ons identificeren met dingen, met bezit, met ons lichaam, met ons denken etc. met als gevolg dat we de identificatie met wie we in essentie zijn vergeten. “Ego komt op wanneer je besef van Zijn, van ’Ik Ben', dat vormloos bewustzijn is, verward raakt met vorm," schrijft hij. "Dat is de betekenis van identificatie. Dat is het vergeten van Zijn, de oorspronkelijke vergissing, de illusie van absolute afgescheidenheid die de werkelijkheid in een nachtmerrie verandert.”
De dood van het ego
In sommige wijsheidstradities wordt in het kader van het ego uit de macht zetten ook gesproken over de dood van het ego dat noodzakelijk is voor de transformatie naar wie we in essentie zijn. Natuurlijk wil ons ego hier niets van weten. Het ego is bang, doodsbang om te sterven en het ego kan zijn eigen dood niet blij aanvaarden en zal alles doen om zich hiertegen te verzetten. In zijn boek Een Nieuwe Aarde beschrijft Eckhart Tolle op een prachtige manier alle slimme trucs die ons ego daarom gebruikt om aan de macht te blijven en dus om ons in de burcht gevangen te houden.
Kortom, wat belangrijk is om hierbij te begrijpen is dat voor de transformatie van de Burcht naar de River het nodig is om de identificatie met het ego op te heffen. Als we begrijpen dat we niet het ego zijn en als we ons niet langer vereenzelvigen met ons ego ontstaat er ruimte om ons te identificeren met wie we in essentie zijn.
Dit onderscheid in mijzelf en Naropa als dangerous friend
Die inzichten waren niet nieuw voor mij. Maar inzichten alleen is natuurlijk iets anders dan de praktijk. Daarom nu naar mijn eigen ervaringen wat betreft het uit de macht zetten van mijn ego. Zoals ik in  mijn nieuwsbrief van Nieuwsbrief juli 2022  beschreef had ik in het voorjaar van 2022 een ontmoeting met Naropa, een Nederlandse man die verlicht is en die satsangs geeft. Volgens Naropa kan zijn hulp hierbij effectief zijn, aangezien het ego zich nooit uit zichzelf zal opheffen. Mijn contact met Naropa maakte me duidelijk dat het enerzijds weldadig kan zijn om in zijn aanwezigheid in het veld van Liefde te zijn, en zolang we ons identificeren met ons ego of met aspecten daarvan kan contact met hem ook ‘gevaarlijk’ zijn voor ons ego, onze onbewuste overtuigingen, onze overlevingsstrategieën en onze nog niet verwerkte pijn. Kortom, 'gevaarlijk' voor precies die zaken die ik in mijn boek Samenlevingen in Balans noem als dat wat we vroeg of laat als obstakels tegen zullen komen op ons pad ‘van de Burcht naar de Rivier’. Dus contact met hem kunnen we ervaren als een uitnodiging om dat alles op te schonen.
Mijn ego verzet zich
Maar tegelijkertijd is dat confronterend, want dat is zeker niet wat het ego wil. Daarom kan zo’n confrontatie in de praktijk door ons ego ook ervaren worden als nogal pijnlijk en bestaat zelfs het risico dat ons ego gelooft dat we onheus worden behandeld en dat ons van alles wordt aangedaan… Terwijl mijn contact met Naropa aanvankelijk tot gevolg had dat mijn innerlijke proces zich enorm versnelde, bevond ik mezelf eind augustus en september vorig jaar in een situatie, waarin mijn ego zich uit alle macht ging verzetten tegen de confrontatie met hem. Hoewel ik niet het idee had dat ik mij volledig identificeerde met mijn ego, was tot mijn grote verbazing het gevolg van dit alles vooral een totale innerlijke verwarring en enorme emotionele pijn. In die uiterst moeilijke tijd had ik tenslotte ‘s nachts een helder visioen. Ik noem het een visioen omdat het veel weg had van een droom, maar ik weet zeker dat ik wakker was. Ik zal dat visioen met jullie delen, omdat het mij uiteindelijk veel gebracht heeft.


Visioen van het ‘ongeluk’
Dit is wat ik zag: ik zag mezelf rijden in een kleine auto en die auto kreeg steeds meer vaart. Echter toen ik op volle snelheid was, doemde er opeens vlak voor me dwars over de weg een muur op en omdat ik die veel te laat zag, knalde ik frontaal tegen die muur. Door die klap was de auto total loss en viel ik uit de auto, volkomen gedesoriënteerd, volledig de weg kwijt, overal gewond en met overal pijn. Echter terwijl ik naar dat beeld keek realiseerde ik me tot mijn verbazing dat het helemaal kloppend voelde: dit beeld liet me zien wat er de afgelopen weken met me was gebeurd sinds mijn ego en/of mijn rationele mind Naropa als ‘gevaarlijk’ had ervaren: ik was daardoor werkelijk volledig de weg kwijt geraakt.
Wat kan ik hier mee?
Maar als dat werkelijk zo is, vroeg ik me af, hoe zou ik hier dan mijn voordeel mee kunnen doen? Wat is hier de les?
De allereerste gedachte die vervolgens in me opkwam, was dat die muur de schuld was van mijn pijn. Maar gelukkig realiseerde ik me direct ook, dat dat een kleutergedachte was, zoals wanneer een kleuter die zich aan een stoel stoot ‘stoute stoel’ roept…
De tweede gedachte die in me opkwam was dat het nodig was om te begrijpen hoe het kwam dat ik die muur helemaal niet had gezien, want als ik dat begreep zou ik eventuele volgende ‘muren’ beter kunnen vermijden, zodat ik niet opnieuw op een onverwacht moment weer zo’n klap zou maken. Maar gelukkig ik realiseerde me dat dat een overlevingsstrategie was en ik was net begonnen in te zien, dat ik (onbewust) in mijn leven als overlevingsstrategie allerlei situaties die 'mogelijk pijnlijk zouden kunnen zijn' systematisch uit de weg ging, waardoor ik de illusie had, dat ik geleerd had om allerlei narigheid te voorkomen. Dus dat kon hier niet de les zijn.
Geen airbags en geen schietstoel…
De derde optie die in me op kwam was dat ik ook geen bescherming had gehad om de klap op te vangen bijvoorbeeld in de vorm van airbags. En toen kwam het wonderlijke idee in me op dat ik ook geen knop voor een schietstoel had gehad, zodat ik me net als een piloot op het laatste moment in veiligheid had kunnen brengen. Als ik dat had gehad, zou die klap veel minder of in het geheel niet zo pijnlijk zijn geweest… Op het moment dat ik de gedachte over die schietstoel kreeg, meende ik de aanwezigheid van Naropa waar te nemen. Daardoor realiseerde ik me, dat het moment dat ik in die auto was gestapt het moment was, dat ik hem had ontmoet en het feit dat die auto steeds sneller ging rijden, leek een weerspiegeling van hoe mijn innerlijke proces sinds onze ontmoeting steeds sneller was gegaan.
De tweede versie
Toen ik dat helder had begon het hele gebeuren opnieuw. Ik zag mezelf weer in die auto zitten en steeds meer vaart krijgen. Weer dook die muur totaal onverwacht op, maar nu bleek ik aan de linkerkant op de bestuurdersplek te zitten en kon ik op het laatste moment gebruik maken van die schietstoel! Even later hing ik aan een parachute boven de scene van het ongeluk en zag ik beneden me de auto, die ook dit keer total loss was en bovendien zag ik soms wel en soms niet nog iemand volledig gewond en vol pijn naast het wrak liggen, aan de rechterkant. Hoe zo, vroeg ik me af aan de rechterkant? Had die persoon in feite helemaal niet aan de linkerkant achter het stuur gezeten? En wat nog verrassender was, was  dat terwijl ik van bovenaf, hangende aan die parachute, daar naar keek ik weinig interesse bleek te hebben voor al die pijn van die ‘persoon’. Dat wil zeggen, ik nam het waar en kon het er laten zijn, want ik was het niet.
Het smeltende klontje boter
In plaats daarvan werd ik me bewust van nog iets heel anders, want terwijl ik tijdens dit hele gebeuren gewoon in mijn bed lag, nam ik nu waar dat ik – mijn lichaam - zacht werd en helemaal uitdijde als was ik een smeltend klontje boter en tegelijkertijd ging mijn hart helemaal open... Niet veel later viel ik in slaap en toen ik de volgende morgen wakker werd waren de moeilijke 5 weken waarin ik het gevoel had dat ik volledig de weg kwijt was, plotseling voorbij. In plaats daarvan voelde ik me helder, opgelucht en klaar voor de nieuwe dag. Later realiseerde ik me dat weliswaar mijn stemming ingrijpend veranderd was, maar dat dat niet direct betekende, dat deze nachtelijke transformatie mij direct tot een ander mens had gemaakt, maar dat dit natuurlijk nog vroeg om de komende tijd allemaal in mijn dagelijks zijn geïntegreerd te worden.

 

Identificatie
Maar deze beelden spraken boekdelen voor mij en hebben me sindsdien enorm geholpen. Allereerst lijkt de essentie van dit hele visioen mij te laten zien hoe groot de verschillen zijn afhankelijk van met wie, dat wil zeggen met welk aspect van mezelf, ik mij identificeer. Mijn persona/ego en mijn ziel ervaren het ‘ongeluk’ geheel verschillend: toen ik mij identificeerde met mijn ego, persona, raakte ik volkomen gedesoriënteerd, volledig de weg kwijt, overal gewond en met overal pijn. Echter de tweede keer, toen ik me blijkbaar identificeerde met mijn ziel, Zelf, bleef ík onbeschadigd door het gebeuren, want dankzij die schietstoel was diezelfde frontale botsing volledig pijnloos. Als mijn ziel hing ik er boven en nam de flarden van het ‘ongeluk’ waar en tot mijn verbazing had mijn ziel geen enkele behoefte om iets te doen aan de pijn van die persoon die naast de auto lag. Zo laat het visioen me zien dat ik in mogelijk volgende gevallen van pijnlijke situaties gewoon ‘mijn schietstoel’ kan gebruiken! Maar de ervaring is natuurlijk ook een illustratie van het feit dat er in mij nog steeds verwarring was tussen wat in mij van mijn ego/mind is en wat van mijn ziel. Met andere woorden, het vraagt om me steeds bewuster te worden van waar ik me mee identificeer, met mijn ego/rationele mind of met mijn ziel en mocht ik me er van bewust worden, dat ik me identificeer met mijn ego of mijn rationele mind, dan kan ik direct besluiten om die identificatie los te laten en me in plaats daarvan te identificeren met mijn ziel.
Vlucht-vecht-vries reactie en overgave
Pas een aantal weken later werd ik getroffen door het inzicht, dat in de beelden van het visioen en de verschillende opties die toen in me opkwamen een prachtige parallel is met wat ik in mijn boek Samenlevingen in Balans beschrijf over de situatie van acuut fysiek gevaar, waarbij er geen tijd is om na te denken: de ene optie is om ons ogenblikkelijk over te geven aan ons Hoger Zelf, die het grote overzicht heeft en op basis daarvan zonder tijdverlies kan besluiten wat de meest optimale optie is om de gevaarlijk situatie te overleven. De andere optie is om ogenblikkelijk over te schakelen op een ander fysiologiesysteem, zodat alle aanwezige energie beschikbaar komt om te kunnen vluchten of vechten, en indien beide opties niet mogelijk zijn om ter plekke te bevriezen. Ik zag nu opeens dat dit niet alleen zo is bij acuut fysiek gevaar, maar dat het ook geldt bij (vermeend) psychologisch ‘gevaar’.
Vlucht-vecht-vries reacties
De kleutergedachte, dat mijn ervaren pijn de schuld was van de muur, kan vergeleken worden met de ‘vriesreactie’, en verwijst naar een oud patroon in mij om de schuld buiten me te leggen. Mijn tweede gedachte om te willen weten hoe ik in het vervolg zulke muren tijdig zou kunnen waarnemen, zodat ik ze zou kunnen ontwijken is vergelijkbaar met de ‘vluchtreactie’ en verwijst naar mijn overlevingsstrategie in de vorm van vermijding van allerlei situaties die 'mogelijk pijnlijk zouden kunnen zijn', wat natuurlijk een enorme inperking van mijn levensvrijheid betekent. De gedachte aan airbags als een vorm van bescherming in de hoop om de ergste klappen te kunnen opvangen en verzachten verwijst naar de ‘vechtreactie’ en komt overeen met mijn verdedigingsmechanismen om te proberen om mezelf met woorden te verdedigen. Dit blijken dus allemaal ego-overlevingsstrategieën te zijn.
Overgave aan het Hoger Zelf
Maar het idee van een knop voor een schietstoel waarmee een piloot zich op het laatste moment in veiligheid kan brengen is de versie die geen schuld buiten zich legt, het is geen vermijdingsgedrag of een verdedigingsmechanisme, en kan vergeleken worden met de overgave aan het Hoger Zelf, de ziel, zodat de beste oplossing in de gegeven omstandigheden wordt gekozen zonder dat het verstand het begrijpt – want die zou natuurlijk willen weten hoezo er een knop voor een schietstoel in een auto zou zijn. Dit is de optie van identificatie met de ziel, mijn essentie waardoor het mogelijk wordt om de situatie te accepteren, alles vanuit het grotere overzicht waar te nemen en uit de emoties en de pijn te blijven aangezien die (grotendeels) van het ego zijn en het ego in feite een illusie is, en dus niet wie we eigenlijk zijn. Blijkbaar had ik dit visioen met deze beelden nodig om me te realiseren wat er met dat laatste eigenlijk bedoeld wordt.
Met het gevoel zijn tot het verdampt is
Inmiddels heb ik geleerd dat dit niet betekent dat ik pijnlijke gevoelens zou moeten negeren of onderdrukken. Wat het betekent is dat ik me allereerst realiseer dat ik – in essentie – niet die pijnlijke of moeilijke gevoelens ben, net zo als ik niet mijn lichaam ben en niet mijn gedachten ben. Ik kan mijn pijnlijke of moeilijke gevoelens vanuit mijn ziel waarnemen, netzo als ik mijn gedachten kan waarnemen. Dat maakt het mogelijk om als iets me raakt of pijn doet of verdrietig maakt, dat gevoel te herkennen en erkennen en om vervolgens met dat gevoel te zijn zonder er iets aan te (willen) doen. Als het lukt om in volledige acceptatie met het gevoel te zijn, is een groot deel ervan al verdwenen, namelijk dat deel dat er was, omdat ik me er aanvankelijk tegen verzette. Dus de kunst is om me niet te verzetten tegen een moeilijk gevoel, maar om er neutraal tegenover te staan, en het waar te nemen alsof het in feite niets met mij - met wie ik in essentie ben - te maken heeft. Als het lukt om dat lang genoeg te doen, zal dat gevoel – die boosheid, die pijn, dat verdriet, die angst - gewoon uit zichzelf ‘verdampen’ en dus verdwijnen.
Gevoelens achter gevoelens
Zo kunnen we ook ontdekken dat er achter het ene gevoel, soms een ander gevoel schuil gaat. Bijvoorbeeld als boosheid verdampt is, kan daarachter (oude) pijn of verdriet zitten. Door dat waar te nemen en ook daarmee te zijn, kan dat ook verdampen en door hier mee door te blijven gaan komen we steeds dichter bij de oorsprong. De laatste schakel in deze keten is tenslotte niets, stilte. Hier heb ik me afgelopen jaar met behulp van Naropa in geoefend en zoals bij alle nieuwe dingen lukt het me de ene keer beter dan de andere keer en realiseer ik me natuurlijk dat ik ook nog een hele weg heb te gaan. Maar ik ben erg blij dat ik hier inmiddels in ieder geval een beetje beter in geworden ben. Het resultaat is, dat ik duidelijk kan voelen hoeveel ‘bevroren’ energie van oude trauma’s inmiddels uit mijn fysieke lichaam verdwenen is, waardoor het heel veel soepeler en lichter voelt.

Dit alles wat ik hier schrijf is slechts een poging om iets van mijn eigen persoonlijke ervaringen van het afgelopen jaar te delen in de hoop dat het mogelijk voor sommige mensen die dit lezen verheldert en/of bijdraagt. Maar natuurlijk is het allerbelangrijkste om in de eerste plaats trouw te zijn aan jezelf, dat wil zeggen niet zo zeer trouw aan je ego natuurlijk, maar aan wie je in essentie bent….
Wie meer wil weten over Naropa kan ik verwijzen naar zijn eigen website: Naropa.

Tot slot
Wie, net als ik, kritisch is wat betreft guru’s, meesters en spirituele leraren, verwijs ik graag naar de prachtige film Kumaré, zie de trailer hier: Kumare Official Trailer #1 (2012) - HD Movie - YouTube en bekijk (tegen een kleine vergoeding) de film hier: Kumaré - CineDeli of Kijk Kumaré online op Cinetree



Agenda
Op dit moment zijn er drie uitnodigingen voor presentaties, waarvan er twee voor iedereen toegankelijk zijn. Mochten er meer uitnodigingen komen, dan is de meest actuele informatie te vinden op de agenda op mijn website.

 

Vrijdag 15 september 2023, in Barneveld
Presentatie 'Samenlevingen in Balans' op uitnodiging van het Meaningsful Leadership community programma. (dit is een besloten bijeenkomst).

 

Dinsdag 17 oktober 2023, in Amsterdam
Presentatie 'Samenlevingen in Balans' op uitnodiging van Pia Ritman van 'In de Eenhoorn', onderdeel van het Rozenkruis


Programma:

 

inloop vanaf 19.30 uur
20.00 -21.30 uur presentatie 'Samenlevingen in Balans'
21.30 -21.45 uur pauze
21.45 -22.00 uur gelegenheid voor het stellen van vragen

Plaats:

zaal Embassee of the free mind,
Huis met de Hoofden,
Keizersgrcht 123
1015 CJ Amsterdam
Wat informatie over hoe je bij de Embassy komt:
Het handigste is per trein naar Amsterdam Centraal en vandaar lopen (17 minuten) of met tram 17 of 14, uitstappen bij de Westermarkt.
Kom je met de auto, dan moet je een parkeerplaats in de grachtengordel zoeken of parkeren in de Q-Park Marnixstraat. Ook vanaf deze garage is het nog circa 17 minuten lopen over de Rozengracht tot de Westerkerk, en na ‘de Wester’ links de Keizersgracht op.

Kosten:

vrijwillige bijdrage

Aanmelden:

vooraf opgeven kan via de website van het rozenkruis, maar hoeft niet

Meer informatie:

Home | Rozenkruis

 

 

Zaterdag 4 november 2023, in Almelo
Presentatie 'Samenlevingen in Balans' op uitnodiging van Vinculum Verum


Programma:

 

14.30 -16.00 uur presentatie 'Samenlevingen in Balans'
16.00 -16.20 uur pauze
16.20 -17.00 uur gelegenheid voor het stellen van vragen

Plaats:

vrijmetselaars Loge Fraternitė, aan de Hofstraat 3 in Almelo

Kosten:

€7,50

Aanmelden:

secretariaat@vinculumverum.org

Meer informatie:

www.vinculumverum.org

 

 

Verder is er de podcast van Jorn Luka van 19 mei 2022 over De Hele Olifant in Beeld:
= Op YouTube: (3) The Trueman Show #73 Marja de Vries - YouTube 
= Op de website van Jorn: The Trueman Show - Jorn Luka

En de podcast (alleen geluid) over De Hele Olifant in Beeld
= via Esoterra Podcast Marja de Vries, De Hele Olifant in Beeld, 10 maart 2020

En de video van de presentatie over The Whole Elephant Revealed tijdens het Glastenbury Symposium in de zomer van 2017 (in het Engels)
= via Marja de Vries - LIVING BY UNIVERSAL LAWS - YouTube


En de andere twee video's:
Mijn  5G presentatie van 5 juli 2020 in de Hanzehof in Zutphen
= op YouTube:  Informatieavond over 5G in de Hanzehof te Zutphen 
= op Bitchute: Informatieavond over 5G 
Mijn Sophia mythe presentatie van 23 oktober 2020
= op Bitchute: De Sophia mythe, wétiko en zelforganisatie

 

 

Tot zover het nieuws rond De Hele Olifant in Beeld, Samenlevingen in Balans en mijn verdere werk.

Lieve groetjes,

Marja de Vries