De Hele Olifant - nieuwsbrief - januari 2022

 

Als ons leven in lijn is met de universele wetmatigheden, functioneert het optimaal, komt het overeen met wie we in essentie zijn, is het in balans en harmonie met het grotere geheel en draagt het bij aan het welzijn van alle mensen en al het leven.
‘Samenlevingen in Balans’ is de term waarmee ik verwijs naar samenlevingen waarvoor geldt dat inzicht in de werking van de universele wetmatigheden een inherent onderdeel is van alle aspecten van de cultuur.


Lieve mensen,
Hier is de eerste nieuwsbrief van 2022, met de laatste ontwikkelingen rond mijn werk: mijn twee boeken De Hele Olifant in Beeld en Samenlevingen in Balans, de vorderingen van het werk aan mijn volgende boek(en), mijn streven bij te dragen aan meer bekendheid rond de universele wetmatigheden, wat allemaal begon met mijn intentie om bij te dragen aan de transformatie van leren en onderwijs, zodat het overeenkomt met wie we in essentie zijn. En dit alles op zo’n manier dat het bijdraagt aan het welzijn van alle mensen en de Natuur wereldwijd, niet alleen op de korte termijn, maar vooral ook op de lange termijn en dus ook voor de komende zeven generaties.

 


Nassim Haramein, Verenigde Fysica, anders denken en anders leren
Helaas kan ik ook in deze nieuwsbrief geen nieuwe uitnodigingen voor presentaties over mijn boeken melden, maar mochten die er wel weer zijn, dan is de informatie daarvoor te vinden op de agenda op mijn website.
Nassim Haramein
Deze nieuwsbrief gaat over het indrukwekkende, baanbrekende en hoopgevende werk van onderzoeker, fysicus en uitvinder Nassim Haramein. In deze woelige tijden zijn er vele positieve ontwikkelingen, waarover we echter via de reguliere media weinig of niets horen en het verhaal over Nassim Haramein, zijn onderzoek en de implicaties daarvan voor de toekomst is daar een voorbeeld van. Zijn wetenschappelijke inzichten hebben geleid tot één fundamenteel verenigend theoretisch kader, een Verenigde Fysica, en op basis daarvan tot een wetenschappelijk holistisch wereldbeeld, dat in vele opzichten in lijn is met de universele wetten. Toen ik De Hele Olifant in Beeld (2007) schreef in 2004 en 2005 was ik zijn naam al wel tegen gekomen, maar beschikte ik nog niet over voldoende informatie over zijn wetenschappelijke werk om iets daarvan in mijn boek te noemen.
De ‘Unified Science Course’
Inmiddels is zijn werk echter zover ontwikkeld dat het onder andere mogelijk is om via de website van zijn Resonance Science Foundation gratis de zeer uitgebreide ‘Unified Science Course’ te volgen, waarin voor de geïnteresseerde leek in 7 Modules zijn revolutionaire inzichten uitgelegd worden. De afgelopen tijd heb ik die cursus gevolgd en ik ben zeer onder de indruk. Terwijl diverse aspecten van deze cursus nogal complexe natuurkunde betreffen, en het onmogelijk is om alle aspecten van zijn inzichten te bespreken, besteed ik in deze nieuwsbrief vooral ook aandacht aan hoe Nassim tot zijn inzichten is gekomen, en het belang van ‘anders denken’ daarbij. Want als we ons afvragen hoe we leren en onderwijs zouden kunnen verbeteren, kunnen we hier veel van leren. Verder beschrijf ik wat zijn inzichten te maken hebben met het Flower-of-Life symbool en kennis die aanwezig lijkt te zijn geweest bij oude culturen. Tot slot sta ik stil bij wat de implicaties kunnen zijn van deze inzichten voor onze toekomst, zoals vrije energie, het overwinnen van zwaartekracht en resonantie technologieën die onze gezondheid kunnen ondersteunen.

 

Het geheel begrijpen met één fundamentele theorie
Om te begrijpen wat het belang is van de ontdekkingen van Nassim Haramein is het allereerst van belang om te weten dat de huidige fysica geen eenheid kent, terwijl wetenschappers al decennia lang op zoek zijn naar een echte verenigende theorie, maar niet in staat blijken om die te vinden. Zo bestaat er de klassieke fysica en een natuurkunde voor hele grote dingen (kosmologie) en daarnaast is er de kwantum theorie, die hele kleine dingen (subatomaire deeltjes) beschrijft, maar die twee zijn het niet met elkaar eens, hoewel de hele grote dingen gemaakt zijn uit de hele kleine. Bovendien zijn er in de moderne fysica vele grote onopgeloste problemen waar onderzoekers zich al decennia lang over buigen.
Veel blijft zo buiten beeld
Wat hier hoogstwaarschijnlijk een rol bij speelt is dat hun benadering vaak reductionistisch is, wat wil zeggen dat het gebaseerd is op het idee dat we iets kunnen begrijpen door het uit elkaar te halen en de onderdelen te bestuderen door die steeds verder uit elkaar te halen. Hierdoor blijven vooral de onderlinge relaties grotendeels buiten beeld. En omdat er niet uitgegaan wordt van het geheel, blijven ook veel bronnen buiten beeld. Zo weet de moderne fysica niet wat de oorspronkelijke bron van bijvoorbeeld energie en materie is. In dat kader wijst Nassim Haramein er op dat de beroemde vergelijking van Albert Einstein, E = mc2 (Energie = materie maal de snelheid van het licht in het kwadraat) in feite een prachtige vergelijking is tussen drie onbekenden. Ook de bron van zwaartekracht is onbekend in de klassieke fysica. Een ander onopgelost probleem betreft ‘dark matter’ en ‘dark energy’ en ook kan in de huidige fysica, die er vanuit gaat dat vele zaken ‘random’ – dus toevallig – plaatsvinden, het bestaan van zeer complexe zelforganiserende systemen niet worden verklaard.
Tijd voor één fundamenteel verenigend theoretisch kader
Nassim Haramein concludeerde dat er toch zeker wel een manier zou moeten zijn om het geheel te begrijpen met één fundamenteel verenigend theoretisch kader. Hij besloot dat het tijd was voor een holistischer model, zodat er ook naar de relaties gekeken kan worden. Hij nam zich voor om zo’n verenigend kader te vinden door naar het geheel van het universum te kijken en vanuit een perspectief van een naadloze onderlinge verbondenheid van alle dingen op alle schaalniveaus. "Het idee dat alles verbonden is, resoneert bij veel mensen als iets dat waar is," zegt hij. "Maar hoe is dat waar? Een deel van het werk dat ik heb gedaan is om de deur te openen om te kunnen begrijpen hoe alles verbonden is." Daarom was hij onder andere op zoek naar de structuur van het vacuüm, dus van het achterliggende veld van energie. Omdat in onze westerse cultuur ons wereldbeeld in grote mate wordt bepaald door de inzichten van de westerse wetenschap, zouden we volgens hem bovendien, als we de relaties in het universum beter zouden begrijpen, ons ook onze eigen onderlinge afhankelijkheid van de rest van het universum realiseren en ons begrip van onze relatie tot het universum kunnen verdiepen.
Na bijna 30 jaar onderzoek is het hem gelukt

Na bijna 30 jaar intensief onderzoek van moderne fysica, kwantum fysica, kosmologie, wiskunde, geometrie, biologie, scheikunde en oude culturen is het Nassim Haramein inderdaad gelukt om tot een verenigd model van de fysica gekomen op basis van een diep inzicht in de onderliggende mechanismen van het universum. De resultaten van zijn onderzoek bieden een begrijpelijk, verenigd en fundamenteel inzicht in de bron van de natuurlijke wereld en de krachten die aan de natuurlijke wereld ten grondslag liggen. Op basis van zijn geïntegreerde theoretische model was het voor het eerst mogelijk om veel van de grote problemen in de fysica op te lossen. Bovendien lukte het hem, om dat alles, ook samen met een aantal collega’s, in vele artikelen op te schrijven.
Zijn zijn theorieën waar?
Binnen de wetenschap geldt dat de juistheid van een theorie aangetoond kan worden als op basis van een theorie voorspellingen gedaan kunnen worden, die vervolgens via experimenten bevestigd kunnen worden. In dat kader was het beslissende artikel van Nassim Haramein Quantum Gravity and the Holographic Mass dat in 2013 werd gepubliceerd in het tijdschrift Physical Review & Research International. In dat artikel voorspelde hij een precieze waarde van de radius van de lading van het proton (een positief geladen subatomair deeltje in de kern van een atoom) die 4% afweek van het op dat moment geldende Standaard Model. Een experiment dat een paar maanden later in 2013 werd uitgevoerd door een team van wetenschappers uit Zwitserland  bevestigde de voorspelling van Nassim. En in 2018 is op basis hiervan de officiële waarde van de proton lading radius aangepast. En er volgden nog diverse andere bevestigingen van voorspellingen die hij op basis van zijn theorieën had gedaan. Als de universele wetten werkelijk de achterliggende universele waarheid beschrijven, zoals verschillende wijsheidstradities beweren, dan kunnen we ook zeggen dat als wetenschappelijke inzichten overeenkomen met die universele wetten ze hoogst waarschijnlijk de waarheid weergeven. En vele inzichten van Nassim Haramein komen overeen met de universele wetten.

De Verenigde Fysica 
Nassim Haramein gebruikt de term Verenigde Fysica (Unified Physics) om een benadering van de wetenschap te beschrijven die vele verschillende perspectieven integreert in een meer coherent geheel. We kunnen de Verenigde Fysica beschouwen als een overkoepelende theoretische kader dat ook een dieper inzicht biedt in de fundamentele krachten en informatie dynamica van waaruit de fysieke wereld ontstaat. De Verenigde Fysica bouwt voort op de kracht van bestaande theorieën, terwijl het de zwakke punten van die theorieën loslaat. Het zich zo ontvouwende veld van de Verenigde Fysica vormt een basis voor een andere manier van denken over de principes waarop de wetenschappelijke theorieën gebaseerd worden. Het maakt het mogelijk dat de essentiële zaken van de fysica meer vanuit een geheel benaderd kunnen worden. Op die manier is het in staat om voor vele tot dan toe onopgeloste problemen in de fysica een oplossing te bieden.
Een paar voorbeelden
Een voorbeeld hiervan is dat het hem is gelukt om de kwantum theorie te verenigen met de algemene relativiteitstheorie van Albert Einstein door aan te tonen dat fluctuaties in het onderliggende vacuümveld de bron van zwaartekracht zijn. Een ander voorbeeld is dat zijn verenigd model van de fysica een eenvoudige oplossing geeft voor de vereniging van de vier verschillende krachten (elektromagnetisme, zwaartekracht, sterke kernkracht en zwakke kernkracht) door te laten zien dat ze allemaal een onderdeel zijn van dat dieper, onderliggend kader. Op basis daarvan stelt hij – in lijn met de Wet van Dynamische Balans – dat we in feite aan slechts twee krachten genoeg hebben: een uitbreidende- en een samentrekkende kracht.
Het Verbonden Wereldbeeld
Een van de Modules in de ‘Unified Science Course’ gaat expliciet over het feit dat we hier te maken hebben met een geheel nieuw wereldbeeld. Terwijl ik in mijn boek De Hele Olifant in Beeld een holistisch wereldbeeld heb beschreven op basis van de universele wetten en wetenschappelijke inzichten die ik her en der vond die met deze eeuwenoude inzichten overeenstemmen, schetst Nassim Haramein met zijn Verenigde Fysica een vergelijkbaar wereldbeeld, dat hij het Verbonden Wereldbeeld noemt, waarvoor het model van de Verenigde Fysica de wetenschappelijke basis vormt. In de ‘Unified Science Course’ wordt dan ook benadrukt dat deze nieuwe inzichten in de werkelijkheid van ons vragen om het in onze westerse cultuur vertrouwde perspectief van een ‘Niet-Verbonden Wereldbeeld’ te transformeren naar het perspectief van de heelheid van een ‘Verbonden Wereldbeeld’.
Wat voor wereldbeeld we hebben is van groot belang
Net zoals ik in mij boek Samenlevingen in Balans (2014) uitleg hoe belangrijk het wereldbeeld is als een van de fundamentele aspecten van een cultuur omdat we (mogelijk onbewust) op basis van ons wereldbeeld ons waarden scheppen, onze keuzes maken en manier van leven vormgeven, wordt ook in deze cursus het belang van het wereldbeeld benadrukt, omdat ons wereldbeeld ook grote invloed heeft op hoe we onze toekomst vormgeven. Kortom, welk wereldbeeld we hebben heeft ook gevolgen voor al het leven op Aarde. De cursus spreekt de hoop uit dat we met het Verbonden Wereldbeeld in staat zijn om op een heel andere manier naar onszelf, elkaar en de heelheid van het leven te kijken.

‘Anders denken’
Maar hoe is hem dat gelukt? Wat heeft Nassim Haramein gedaan zodat hij hiertoe in staat was, terwijl vele wetenschappers dat ook hebben geprobeerd, maar daar tot nu toe niet in zijn geslaagd? Wat Nassim vertelt over hoe hij in staat is geweest om tot zijn baanbrekende inzichten te komen, geeft een prachtig beeld van hoe we kunnen weten en hoe we optimaal kunnen leren op een manier die meer in lijn is met de universele wetten. En terwijl natuurlijk ieder proces anders en uniek is, herken ik in een aantal aspecten die Nassim beschrijft mijn eigen proces bij het ontstaan van het boek De Hele Olifant in Beeld (zie voor meer over mijn proces hier).
Wat is ‘Anders denken’?
Om in staat te zijn om die onopgeloste problemen in de fysica te kunnen oplossen was het allereerst nodig om ‘anders te denken.’ ‘Anders denken’ wordt in de cursus omschreven als een bereidheid om met je gevoelens en gedachten voorbij de geaccepteerde kaders te gaan en Nassim Haramein heeft zijn hele leven op die manier anders gedacht. Wat is er nodig om anders te kunnen denken? Kort samen gevat zijn dit de punten die daarbij voor hem belangrijk zijn geweest: om te beginnen is er, zo stelt hij, moed voor nodig om anders te denken samen met moed om jezelf te zijn, zodat je bestand bent tegen de te verwachten negatieve oordelen van anderen. Als tweede punt noemt hij dat het belangrijk is, dat je weet waar jezelf enthousiast van wordt. Andere factoren die hem hebben geholpen bij het anders denken zijn om zich onder te dompelen in de natuur, om een aantal extreme sporten te beoefenen, en daarnaast zijn periodes van verregaande isolatie belangrijk.
Tot eigen conclusies kunnen komen
Bovendien is het belangrijk, zo legt hij uit, om tot je eigen conclusies te kunnen komen ook al zijn die volledig tegenovergesteld aan wat je op school hebt geleerd. Bij het bestuderen van inzichten van anderen is het essentieel, dat je bereid bent om de informatie van die anderen zelf te onderzoeken en om je er verder in te verdiepen door er vanuit verschillende perspectieven naar te kijken, en door bronnen met een zekere kwaliteit op te zoeken die of wel de informatie kunnen bevestigen of wel  weerleggen, en om dan tot je eigen conclusies te komen over de waarheid daarvan. (In onze huidige tijd is dit natuurlijk een belangrijk advies om met vrijwel alle informatie te doen.) Verder, zo stelt hij, is het nodig om vertrouwen te hebben in je eigen conclusies terwijl je tegelijkertijd een open houding blijft hebben om eventuele noodzakelijke correcties te kunnen aanbrengen. En tot slot vraagt het moed om je nieuw verkregen inzichten met de wereld te delen.

Als kind leren van de natuur
In de praktijk kwam het anders denken voor Nassim Haramein hier op neer: Allereerst was en is nog steeds de natuur een constante leraar en gids voor hem bij zijn onderzoek. Als kind ervoer hij een eenheid in de natuur en een van de eerste dingen die hij van de natuur leerde was dat alles onderling afhankelijk is van al het andere. "Alle relaties die ik in de natuur kon zien, gaven me het gevoel dat er een grote relatie, een grote structuur werkzaam was die aan de basis lag van de communicatie tussen alle verschillende elementen, van de biologische structuren helemaal tot aan de kleinste elementen." Bovendien had hij het gevoel dat de planeten die rond de zon draaiden en de zonnen rond de galaxies diezelfde relaties weerspiegelden. Daardoor realiseerde Nassim zich als kind al dat hij anders dacht. "Mijn eerste ervaringen in het schoolsysteem, was dat de interpretatie en de informatie die mij werd gegeven, niet was wat ik zelf dacht. En toen ik ouder werd, begreep ik beter dat ik niet op dezelfde manier dacht als de mensen om me heen."
Anders denken roept nogal eens grote weerstand op
Dat zorgde voor veel moeilijkheden, want het bleek dat anders denken nogal eens grote weerstand oproept in het reguliere onderwijs, waar ons niet geleerd wordt om vragen te stellen bij de lesstof of om dat wat ons op school wordt geleerd zelf te onderzoeken. In plaats daarvan wordt anders denken in de meeste gevallen ontmoedigd en leren we vooral om ons te herinneren wat ons wordt verteld en om goede cijfers te halen voor testen en examens. Zo kan het schoolsysteem er toe leiden dat onze aangeboren nieuwsgierigheid verdampt en we zelfs vergeten dat we de optie hebben om anders te denken. Daarom verliet Nassim zo snel als dat wettelijk kon het schoolsysteem, terwijl hij zich realiseerde dat zijn anders denken niet alleen een nadeel was, maar in feite een gift en later in zijn leven realiseerde hij zich dat hij die gift kon gebruiken.

Onafhankelijk studeren en extreme sporten
Zijn observatie van de natuur vanuit een zeer ruim perspectief deed hem begrijpen "dat er een achterliggend veld van energie is dat alle dingen verbindt en onze wereld en dat waar we een onderdeel van zijn structuur geeft." Hij was nieuwsgierig naar de aard van de werkelijkheid en het was zijn wens om die heelheid, dat geheel te begrijpen. Hij koos er echter bewust voor om niet naar de universiteit te gaan om daar standaard onderwijs te krijgen en een PhD in fysica te halen. Dat was niet zijn doel. Natuurlijk wist hij dat ook binnen de wetenschappelijke wereld anders denken inclusief de nieuwe ideeën die daaruit voortkomen nogal eens grote weerstand oproepen. In plaats daarvan koos Nassim Haramein er voor om een groot deel van zijn leven onafhankelijk te studeren, zodat hij niet voortdurend interactie had met mede studenten en instellingen die vereisten dat hij op een bepaalde manier zou denken. Dat onafhankelijk studeren maakte het mogelijk om zijn eigen gedachten te denken en tot zijn eigen conclusies te komen. Hij besloot vooral natuurkunde en wiskunde te bestuderen en daarnaast oude culturen, omdat hij het idee had dat die culturen mogelijk dingen wisten die wij nu niet meer weten. "Ik deed dat alleen vanwege mijn eigen enthousiasme om de natuur en de werkelijkheid als een geheel te onderzoeken. Ik wilde weten, ik had een dorst om te weten hoe het allemaal werkte."
Leren van skiën en duiken
Allereerst was hij jarenlang skileraar. Het was belangrijk voor hem om tijdens deze studies voortdurend in de natuur te zijn en om voortdurend in een dynamische interactie met de natuur te zijn. Skiën leerde hem hoe hij zijn energie kon laten versmelten met het veld van zwaartekracht, zodat hij tijdens het afdalen van een berghelling alle obstakels op zijn pad aankon en tegelijkertijd de vreugde daarvan kon ervaren. "Dat gaf me veel informatie over hoe ik kan dansen met de zwaartekracht en hoe de structuur en de dynamiek van de natuur werkt," vertelt hij.
Na een aantal jaren ging hij daarnaast in het zomerseizoen werken als duikinstructeur. Hij vertelt dat duiken en in het bijzonder vrij duiken hem meer leerden over een meditatieve staat terwijl hij fysiek actief was. Het deed hem het gevoel van één te zijn met de omgeving ervaren. "Als je vrij duikt naar de diepte, moet je controle hebben over je ademhaling, je hartslag en de manier waarop je beweegt, zodat je geen energie verspilt," legt hij uit. Bovendien had hij tijdens het duiken vele ontmoetingen met dolfijnen, walvissen, mantas, schildpadden en vele interacties met allerlei soorten vissen.
Kortom, dit is een streven naar leren op basis van een staat van innerlijke balans: De combinatie van het beoefenen van extreme sporten en studeren, maakte het mogelijk om het innerlijke gevoel van verbondenheid van het hart te combineren met het vermogen van gedachten om rationeel de waarheid van deze verbondenheid op een wetenschappelijk niveau te begrijpen.

Leren tijdens een periode van 5 jaar in isolatie
Er kwam een periode in het leven van Nassim Haramein waarin hij 5 jaar in isolatie in een kampeerbusje dicht bij de natuur leefde zodat hij zich volledig kon onderdompelen in zijn onderzoek en studie van fysica, wiskunde en Oude Culturen. Hij begreep dat het soms tijdelijk noodzakelijk is, vanwege het drukke leven, om tijd te nemen voor contemplatie, om bij zichzelf te zijn, om te verbeelden, om zich af te vragen op wat voor manier hij dacht, en waarom hij op die manier dacht. "Dat kunnen we makkelijk negeren als we ons constant in de ruis van het in relatie zijn met alle andere mensen bevinden. Soms is het nodig om alleen zijn en alleen in relatie met jezelf." Bovendien benadrukt hij hoe belangrijk het is om een innerlijke stilte te ervaren, zodat een diepere laag van gedachten naar boven kan komen en een diepere laag van het verbonden voelen met de natuur. 
In the zone
Tijdens deze periode van 5 jaar intens onderzoek in isolatie vond hij het dan ook nodig om zijn lichaam actief en in de natuur te houden. Daarom hield hij zich in die periode bezig met solo bergbeklimmen. "Iedere ochtend bij zonsopkomst en ’s avonds bij zonsondergang ging ik klimmen, (…) solo klimmen, vrij solo zonder touwen of partners. Dat maakte het mogelijk om niveaus van concentratie te hebben waarin ik makkelijk in the zone geraakte," vertelt hij. De term the zone wordt binnen de sportwereld gebruikt voor de staat van zijn waarin we fysiek optimaal kunnen functioneren. Het komt overeen met de staat die de psycholoog Mihaly Csikszentmihaly de flow noemt, de ervaring waarin het lijkt alsof alles vanzelf gaat. In mijn boek Samenlevingen in Balans beschrijf ik die staat als de natuurlijke staat van bewustzijn bij de rivier, waarin we in alle opzichten optimaal kunnen functioneren en die gekenmerkt wordt door een innerlijke balans tussen het mannelijke, naar buitengerichte aspect en het vrouwelijke naar binnen gerichte aspect van de dynamische balans.
Een staat van genialiteit
Over zijn ervaringen in the zone zegt hij: "… in die staat treedt genialiteit op, in die staat komt ongelooflijke informatie beschikbaar. In feite, zou je in die staat toegang kunnen hebben tot een oneindige hoeveelheid informatie over de wereld om je heen en de wereld ver van je vandaan, het universum als geheel." En dat ervoer hij zelf ook: "In die zone kwamen sommige van de meest krachtige gedachten en realisaties in me op, terwijl ik op de rots de kristallen onderzocht tijdens het omhoog klimmen en de vreugde ervoer van zo’n duizend meter hoog zonder beveiliging, zonder touwen, zonder uitrusting waar ik aan moest denken, maar uitsluitend het ballet van het tegen een berghelling omhoog gaan. En dit was absoluut wezenlijk in mijn ontwikkeling, in mijn ontdekking van kristallen in het [achterliggende energie] veld, de kristallen in de rotsen spraken met me." En dat alles kwam ook voort uit het feit dat Nassim dat deed waar hij enthousiast van werd, wat hem innerlijk motiveerde en dus wat hoogst waarschijnlijk overeenkwam met zijn zielenwens. In ieder geval zegt hij er zelf dit over: "Ik leerde dat wanneer je je passie volgt, je het krachtigst wordt, het meest ongelooflijke wezen dat je kan zijn. Plotseling doen alle gemakken van de moderne wereld er niet meer zo toe, omdat je je fundamentele instinct volgt en je daarvan geniet."
Intuïtie, ‘waarheid voelen’ en luisteren naar je innerlijke stem
Hij legt ook uit dat vaak het pad naar anders denken begint met een intuïtief gevoel. Een plotseling intuïtief inzicht komt op en dat maakt ons nieuwsgierig omdat het op een of andere manier juist voelt. Het is belangrijk om aandacht aan deze gevoelens te besteden en te kijken waar dat je mogelijk naar toe leidt in je onderzoekingstocht. In de verruimde staat van innerlijke stilte en ‘niet-denken’ kunnen er plotseling onverwachte ideeën met een diep gevoel van intuïtief weten opkomen. Een soort van ‘waarheid voelen’.  Zelfs voordat het in een theoretisch of experimenteel kader wordt geplaatst is er een gevoel dat dit het juiste pad is om te volgen. "Het komt vanbinnen, het komt vanuit je binnenste en om te horen wat er binnenin je gaande is, om die kleine stem binnenin je te horen, is het nodig dat je in staat bent om je gedachten voldoende tot rust te brengen en om in je staat van genieten te zijn, zodat je dat wat er wordt gezegd, wat je hoort kunt interpreteren, kan toepassen en kan zien waar dat toe leidt," zegt Nassim. Dit proces vertrouwen en deze intuïtieve inzichten volgen is een ander aspect om het proces van anders denken op gang te brengen, legt hij uit. Intuïtieve invallen kunnen soms leiden tot nieuwe en juistere informatie die mogelijk de meest fundamentele aspecten van ons eigen denken ter discussie stellen.
Veel grote denkers uit de geschiedenis
Nassim Haramein is niet de eerste wetenschapper, die inzichten verwierf dankzij het luisteren naar zijn innerlijke stem tijdens een verruimde staat van bewustzijn. Sommige van de grootste wetenschappelijke ontdekkingen begonnen als een intuïtief zaadje en in sommige gevallen zelf als een droom. Veel wetenschappelijke onderzoekers hadden hun grootste doorbraak toen ze afstand namen van hun zeer intensive onderzoek, hun hoofd leeg maakten en hun aandacht ergens anders op richtten. En veel grote denkers uit de geschiedenis, mensen die anders dachten ten opzichte van de overtuigingen van de tijd en cultuur waarin ze leefden, vonden hun zeer belangrijke stukjes informatie in die verruimde staat, waarin ze in staat waren te luisteren naar hun intuïtieve ideeën om die vervolgens toe te passen om zo te ontdekken of het resultaat inderdaad van waarde was.


Bevestigingen uit de natuur en oude culturen
Nassim benadrukt ook het belang van ons één voelen met de natuur, want de waarheid over de aard (in het Engels nature) van de werkelijkheid is al aanwezig in de natuur. Dat is waarom het in het Engels de “nature” of reality wordt genoemd. "Ik geloof dat het eigenlijk niet mogelijk is voor onze theoretici wereldwijd," zo stelt hij, "om sommige van de fundamentele principes van de natuur te begrijpen zonder daar een op-eigen–ervaring-gebaseerde-basis voor te hebben. Je kunt niet gewoon beginnen met wiskunde en dan die wiskunde volgen waar het je ook maar heen leidt, en dat je zo uiteindelijk het universum zal gaan begrijpen." Hij wijst er op dat als je in de geschiedenis kijkt naar diegenen die bij hebben gedragen aan belangrijke veranderingen wat betreft het begrijpen van het universum en de werkelijkheid, dat je dan ontdekt dat de meesten van hen spraken over hun verbinding met de natuurlijke wereld.  "Het is belangrijk dat mensen tijd buiten doorbrengen in contact met de natuur, de natuur ervaren en minder tijd onder kunstlicht in het laboratorium, in hun kantoor geïsoleerd van de natuur, omdat die verbinding cruciaal is voor het kunnen begrijpen van patronen en de fundamentele krachten in de natuur. Ik denk dat deze relatie met de natuur, dit ons één voelen met de natuur, de basis is die ons zal leiden naar een zeer diep begrijpen van de fundamentele krachten die aan de basis van de schepping liggen." Als wetenschappers zichzelf in de natuur zouden onderdompelen, zouden hun intuïtieve vermogens versterkt worden door de directe ervaring van de intelligentie in de natuur. "De abstracte ideeën en theorieën die zouden ontstaan, zouden meer innerlijk in overeenstemming zijn met de natuurlijke principes," volgens Nassim.
Leren van het bestuderen van Oude Culturen
Het denken buiten de bekende kaders leidde Nassim onder andere ook tot het bestuderen van Oude Culturen, want bij de verhalen op school tijdens de geschiedenisles over de piramides, vroeg hij zich direct af of die oude culturen mogelijk over bepaalde kennis beschikten die van waarde zou kunnen zijn voor onze moderne samenleving. "Misschien wisten ze iets over structuren, dat wij tegenwoordig niet begrijpen," zo dacht hij. Door zich tijdens zijn 5 jaar isolatie tegelijkertijd intens te verdiepen in enerzijds complexe natuurkunde en wiskunde en anderzijds in oude culturen zag hij een direct verband tussen aspecten van die oude culturen en de fysica voor gevorderden. Bij het bestuderen van de oude culturen richtte hij zich, net als ik heb gedaan bij het schrijven van De Hele Olifant in Beeld, niet zo zeer de verschillen tussen die oude culturen, maar zocht hij juist de vele overeenkomsten. Zo vond hij het idee dat er een achterliggend veld van energie is en dat dit energieveld de structuur is waaruit alles voortkomt en weer naar terug keert – dus de Wet van Eenheid – in vele wijsheidstradities terug. Bovendien viel hem de overeenkomst in symbolen op die de verschillende culturen gebruikten om te verwijzen naar dat veld. "Ik keek naar deze symbolen en begon me te realiseren dat hoewel ze op een bepaalde manier verschillend waren, samenwerkten om ons puzzelstukjes te geven die prachtig in elkaar pasten om ons een idee van de dynamiek van dat veld te geven." En wat hem ook opviel was, dat die oude culturen melding maakten van de mogelijkheid tot interactie met dat achterliggende energieveld. "Ze hadden het over hoe we, als we dat begrepen, in interactie konden zijn met dat veld en dat veld konden beïnvloeden om de realiteit om ons heen te beïnvloeden," vertelt hij.
Volg de broodkruimels

Het pad naar groter inzicht is niet altijd een voor de hand liggend lineair pad, maar eerder een kronkelig pad met vele kansen en vooral als het ons zielenpad is, met vele synchroniciteiten. Daarom vraagt het om de bereidheid om diep onderzoek te doen naar dat wat zich voordoet, als een wild idee in je opkomt, of een nieuwe kans voor onderzoek zich aandient. "Soms kan iets er uitzien alsof het geen relatie heeft met dat waarnaar je op zoek bent, maar de ervaring leert dat juist door wel dat pad te gaan – wanneer we iets in de natuur zien, in een boek vinden of bespreken met een vreemde – het precies dat kan zijn wat de volgende deur naar inzicht opent. Als we bereid zijn om hinten en onverwachte paden te volgen, zal uiteindelijk het spoor van broodkruimels ons onvermijdelijk naar de volgende clou en het samenkomen van de puzzelstukjes leiden," zo is zijn ervaring.
De oplossing is altijd mooi
Tot slot is iets waar we rekening mee kunnen houden als we op zoek zijn naar de achterliggende waarheid, dat ondanks de schijnbare complexiteit in de wereld en in het universum, er altijd een onderliggende schoonheid, harmonie en eenvoud in de fundamentele patronen van de natuur blijkt te zijn. Sprekend over wetenschappelijke wiskundige vergelijkingen zegt Nassim Haramein: "Mooie vergelijkingen zijn die, die zo eenvoudig, elegant en compleet zijn, dat ze klinken met de resonantie van waarheid." Iets vergelijkbaars zei een van de grote inspirators van Nassim en ook een toegewijd leerling van de natuur, Richard Buckminster Fuller (1895-1983): "Wanneer ik aan een probleem werk, denk ik nooit aan schoonheid. Ik denk er alleen aan hoe ik het probleem kan oplossen. Maar als ik klaar ben, en als de oplossing niet mooi is, weet ik dat die verkeerd is." Met andere woorden, als we de werkelijkheid willen begrijpen, zullen onze oplossingen voor de puzzel zowel inherent eenvoudig als mooi zijn, omdat ze een reflectie zullen zijn van de schoonheid in de natuur. En het Verenigde Fysica model van Nassim Haramein laat inderdaad de schoonheid zien waarmee het universum alle materie, energie en informatie vormt in een fractale, geharmoniseerde en holografisch gesynchroniseerd verenigd geheel.


Na 5 jaar intensief onderzoek is isolatie
Na 5 jaar werken in isolatie bereikte Nassim een punt waarop hij het idee kreeg dat hij al dat onderzoek en al die ontdekkingen gedaan had voor een bepaalde reden. "Ik keek naar de wereld en dacht: deze wereld heeft deze informatie nodig. Maar ik had grote twijfels. Er was een avond waarop ik me afvroeg, Hoe kan ik deze informatie aan de wereld geven? Wat zullen ze er mee doen? Misschien zullen ze niet naar me luisteren." Kortom, hij was bang om zijn inzichten de wereld in te brengen. "Daar had ik goede redenen voor," zegt hij, want het was hem inmiddels duidelijk geworden bij het bestuderen van de moderne fysica, dat niet alleen de huidige universiteiten niet opgezet zijn om makkelijk nieuwe ideeën en nieuwe richtingen voor onderzoek te accepteren, maar dat het extreem moeilijk is voor buitenstaanders om daar binnen te komen en zelfs voor insiders om met zeer fundamentele nieuwe ideeën te komen en om die zo te delen dat ze niet belachelijk worden gemaakt en hun werk niet in gevaar komt.
De beslissende avond bij het kampvuur
Over het verzamelen van moed om zijn nieuw verkregen inzichten met de wereld te delen vertelt hij het volgende: "Ik zat die avond bij mijn kampvuur met al mijn onderzoek naast me en dacht: ik zou het ook in het vuur kunnen gooien en gewoon door kunnen gaan om in vrede in de bergen, in de woestijn te leven en te genieten van mijn relatie met de natuur. Maar iets in me riep me. Iets in me zei: je moet dit de wereld in brengen en je moet de moed hebben om het te doen. En dus pakte ik mijn kampeerbusje in en reed op weg naar de grote stad en dat was een belangrijk keerpunt in dit grote avontuur dat ik nu met jullie deel."
Compassie voor je zelf en voor anderen
Kortom, Nassim Haramein heeft niet alleen de uitdagingen als gevolg van interne twijfel bij het worstelen met nieuwe ideeën onder ogen gezien, maar ook de uitdagingen van externe conflicten met het geaccepteerde perspectief. Maar hij kon ook begrijpen, dat het extreem moeilijk is voor iemand die misschien 20, 30 of 40 jaar, zeg een heel leven, een bepaald aspect van de fysica met zeer specifieke aannames in dat veld heeft bestudeerd, om plotseling geconfronteerd te worden met iets dat een complete verandering is van wat die persoon het grootste gedeelte van zijn of haar leven gedacht heeft. De oplossing daarvoor, zo begreep hij, was om compassie te hebben voor hoe moeilijk het is om je te realiseren, dat misschien dat wat je het grootste deel van je leven hebt geloofd, mogelijk onvolledig of onjuist is. Dus wist hij dat het wat tijd zou kunnen kosten voordat iemand bereid zou zijn een nieuwe set informatie te accepteren. "Dus het hebben van compassie voor je zelf en voor anderen is cruciaal om in staat te zijn om anders te denken en om het op een gepaste manier de wereld in te brengen," is zijn conclusie. Uiteindelijk lukte het hem om in contact te komen met andere wetenschappers, van hen te leren en met hen samen te werken en een hele reeks artikelen te schrijven.
Leren van surfen
Als Nassim naar Hawaii verhuist, gaat hij nog een andere sport in de natuur beoefenen. Hij gaat surfen en ook van het surfen leerde hij iets belangrijks. "Hoewel surfen een individuele sport is, heeft het ook veel te maken met integratie met de andere surfers die klaar staan en met de moed om jezelf in het pad van een soms zeer groot energiegebeuren, dat we een golf noemen, te plaatsen. (…) surfen leerde me om het vertrouwen te hebben om er voor te gaan. Om mijn plaats in de wereld in te nemen, te gaan voor wat ik weet dat ik kan doen en om niet te aarzelen. Om de moed te hebben om mezelf in de muil van een grote golf te gooien, die me volledig zou kunnen opslokken en te weten dat ik volledig veilig ben als ik in die staat van me één voelen met de natuur ben en als ik geen aarzeling heb om me vooruit te bewegen."
Nassim vertelt dat al deze ervaringen van leren van de natuur en het beoefenen van een aantal extreme sporten zeer essentieel zijn geweest om het voor hem mogelijk te maken te doen wat hij op dit moment doet. "Zonder dat zou het me niet gelukt zijn vanwege angst voor afwijzing en angst dat er zodanig over mij geoordeeld zou worden dat mijn leven extreem moeilijk zou zijn. Dus door in de natuur te zijn en dankzij de moed om er voor te gaan, was ik in staat om het mogelijk te maken."
De enorme rijkdom aan informatie die Nassim te bieden heeft
Er is een enorme rijkdom aan informatie die Nassim te bieden heeft. Om zijn inzichten met de wereld te delen richtte hij in 2004 de Resonance Science Foundation op, waar een team van onderzoekers en docenten op basis van zijn inzichten de Verenigde Fysica hebben ontwikkeld. De organisatie heeft tot doel om kennis en technologie die gebaseerd is op de Verenigde Fysica de wereld in te brengen, zodat die gebruikt kunnen worden om allerlei problemen waar we op dit moment mee worden geconfronteerd op te lossen. In 2014 volgde de lancering van de Resonance Academy, een Verenigde Fysica online leerplatform, waar inmiddels al duizenden studenten van over de hele wereld lessen hebben gevolgd en waarvan de ‘Unified Science Course’ een onderdeel is.

De structuur van het vacuüm
Om toch nog wat in detail in te gaan op zijn inzichten volgt hier hoe zijn inzichten in de structuur van het vacuüm overeen bleken te komen met het duizenden jaren oude Flower-of-Life symbool. Een essentieel onderdeel van het model van de Verenigde Fysica is de structuur van het achterliggend veld van energie dat aan alles ten grondslag ligt, dat ook bekend is als het kwantum vacuüm, het nulpuntenergieveld en als ether. Die structuur van het vacuüm kan beschouwd worden als het feitelijk weefsel van het universum, het raster van energie netwerken die samen trillen als een achterliggend veld. Kennis van de dynamiek van dat vacuüm kan ons mogelijk inzicht geven in het mechanisme achter creatie.
De PSUs: bolvormige energiewervelingen
Het model van Nassim Haramein laat zien dat de structuur van het vacuüm wordt gekenmerkt door ‘Planck Spherical Units’ (PSUs), dat wil zeggen minuscule bolvormige, ronddraaiende energiewervelingen, mini-torussen dus, op de Planck schaal (een zeer kleine, subkwantum schaal genoemd naar de Duitse fysicus Max Planck). Zoals ik in De Hele Olifant in Beeld beschrijf volgt energie de weg van de minste weerstand (de Wet van Trilling) en is de vorm van de weg van de minste weerstand een spiraal. Een vorm daarvan is de torus, een snel ronddraaiende, zeer stabiele vorm van energie, die wanneer hij eenmaal ontstaan is en in beweging is, de neiging heeft om zichzelf in stant te houden. Zo’n torusvorm is een fractal, wat betekent dat ze voorkomen op alle verschillende schaalniveaus. Nassim komt tot de conclusie dat deze hele kleine PSUs een dubbele torus structuur hebben (waarbij een volledige rondgaande beweging 720o is in plaats van 360o). Hij stelt verder vast dat er een zeer specifieke driedimensionale rangschikking van deze snel ronddraaiende PSUs – deze kleine bolvormige elektromagnetische trillingen - moest zijn. "Toen ik de rangschikking van de PSUs aan het berekenen was (…) en begon om me te proberen voor te stellen hoe de kleine bolletjes op het Planckniveau opeengepakt zouden zijn, realiseerde ik me dat ze zo samengepakt zouden zijn dat het ruimtevullend zou zijn," vertelt Nassim Haramein.
Het Flower-of-Life symbool

Omdat mogelijk te maken zouden deze de kleine PSUs als bolvormige elektromagnetische trillingen elkaar moeten doorsnijden, waardoor ze een ruimtevullende structuur van stabiele staande golfpatronen zouden vormen. Het zo ontstane patroon van de interferentiestructuur van de PSUs als de geometrische structuur van de ruimte, bleek verrassend genoeg exact een driedimensionaal beeld op te leveren, van dat wat we wereldwijd als tweedimensionaal beeld in veel oude culturen tegenkomen als de Flower-of-Life. En het Flower-of-Life symbool wordt algemeen beschreven als het fundamentele patroon van de schepping…
Tetraëders en Stertetraëders
Tegelijkertijd had Nassim ook op basis van zuivere logica en observatie van de natuur bedacht dat de tetraëder, als het meest stabiele Platonische lichaam, een fundamenteel aspect van de structuur van het vacuüm zou moeten zijn. Bovendien was Richard Buckminster Fuller tot de conclusie gekomen dat de fundamentele blueprint van het universum een Isotropic Vector Matrix (IVM) moest zijn. Zo’n IVM is een geometrische structuur die bestaat uit 20 tetraëders. Maar Nassim stelt vast dat in deze IVM een asymmetrie bestaat. "Ik was op zoek naar een perfect evenwicht, dus ik was hier niet tevreden mee." Hij ging op zoek naar wat er nodig was om die symmetrie te vinden en omdat alles in het universum – in lijn met de Wet van Dynamische Balans - bestaat uit twee tegengesteld gerichte aspecten, zocht hij een oplossing op basis van twee tegengestelde Isotropic Vector Matrixs, die als hij ze in elkaar schuift samen een stabiele stertetraëder blijken te vormen. In het midden van de stertetraëder (die bestond uit 40 tetraëders) was een kuboctaëder, het enige driedimensionale veelvlak met een perfect evenwicht, ontstaan.
Een raster bestaande uit 64 tetraëders
Er waren echter nog steeds wat open ruimtes in deze uit 40 tetraëders bestaande stertetraëder. "Ik was op zoek naar perfecte symmetrie, en daarom moest ik doorgaan om tetraëders toe te voegen om al die open plekken te vullen," vertelt hij. Dit leidde uiteindelijk tot een raster dat bestaat uit 64 tetraëders, dat verrassend genoeg ook kan worden opgebouwd uit 8 stertetraëders, die ieder weer bestaan uit 8 tetraëders.
De vraag die toen nog overbleef was hoe de geometrie op basis van elkaar doorsnijdende bolvormige PSUs zich verhield tot de geometrie van dit 64 tetraëder raster. Wat voor de hand lag was dat elk van deze tetraëders door een bol (een PSU) omgeven zou zijn. En toen Nassim zich voorstelde dat de uit 64 tetraëders bestaande stertetraëder zelf ook weer door de dubbele torus omgeven wordt, werd het hem duidelijk dat zo een structuur ontstond met een evenwicht in het centrum, dat in feite omgeven was door een ander evenwicht, met als resultaat een perfect evenwicht tussen samentrekkende en uitbreidende krachten. (En daar kunnen we de Wet van Dynamische Balans natuurlijk in herkennen).
Er ontstaan fractalstructuren
Dit laatste gaf Nassim een ingrijpend nieuwe holistisch inzicht in de structuur van het vacuüm. "Het was precies wat ik nodig had," vertelt hij. "Ik had niet alleen mijn polariteiten die een evenwicht en singulariteit produceerden, maar als het dat deed, produceerde het fractal structuren die schaalniveaus kenden van oneindig groot tot oneindig klein. Ik had het gevoel dat ik iets zeer fundamenteels had gevonden: het was een ware driedimensionale fractal structuur en het groeide in perfecte octaven." (Met andere woorden, dat was in lijn met de Wet van Overeenstemming). Deze uiteindelijk definitieve vorm, de fundamentele geometrie die de dynamiek van het vacuüm beschrijft - een bol rondom de stertetraëder die bestaat uit  64 tetraëders, waarbij ieder van deze tetraëders zelf ook door een bol omgeven worden - noemt hij een "harmonische bol". Alle krachten in het universum komen voort uit deze organisatiestructuur van Planck deeltjes in het achterliggend kwantum veld en in vele oude culturen overal op de wereld wordt dit meestal weergegeven in het 2-dimensionale symbool, de ‘Flower-of-Life’, als het fundamentele patroon van de schepping.
Energie en materie daar waar het vacuüm niet in perfect evenwicht is
De reden waarom het voor ons lijkt, alsof dat achterliggend veld van energie, het nulpuntenergieveld, er niet is, of dat het leeg is, komt omdat de structuur daarvan in perfect evenwicht is. Daarom ervaren we het niet. Maar daar waar dit geometrische raster in het vacuüm niet in evenwicht is, dus daar waar hele kleine energieverschuivingen optreden, nemen we energie of materie waar.

Oude culturen en kennis van de structuur van het vacuüm
Als de ‘Flower-of-Life’ inderdaad een 2-dimensionale weergave is van de structuur van het achterliggend veld van energie, lijkt dat een aanwijzing te zijn dat vele oude culturen overal op de wereld kennis hadden van deze achterliggende structuur van het vacuüm. In megalithische structuren, symbolen en geschriften kunnen we inderdaad aanwijzingen vinden die suggereren dat duizenden jaren geleden men mogelijk kennis had van deze patronen en dus van de bron van materie, energie en zwaartekracht. Dat roept de vraag op of het zo is dat een veel ouder en veel verder ontwikkelde cultuur toen misschien beschikten over technologieën waarmee ze dingen konden doen die wij niet kunnen. Als dat zo is, roept dat de vraag op of zij die kennis ook toepasten in de vorm van technologieën voor het aftappen van energie uit het nulpuntenergie veld en technologieën waarmee ze zwaartekracht konden beheersen bijvoorbeeld bij het bouwen van megalithische structuren. Op basis van de studie van symbolen, geschriften, hiëroglyfen en structuren is er een sterke aanwijzing dat dat inderdaad zo is.
De geometrie van de tetraëder in een bol
Tijdens zijn studie van oude culturen onderzocht Nassim Haramein verschillende tradities wereldwijd en vond dat veel van hen geometrische structuren hadden gemaakt. Eén daarvan is Teotihuacan, een indrukwekkend complex ten noorden van Mexico stad. In het boek Mysteries of the Mexican Pyramids (1976) door Peter Tompkins vond Nassim een samenvatting van het werk van Hugh Harleston, Jr., een Amerikaanse ingenieur, die daar ruim 20 jaar onderzoek heeft gedaan. Hugh Harleston, Jr. stelde op basis van zijn uitgebreide metingen vast dat dit oude complex onder andere de beweging van de planeten en hun baan ten opzichte van de zon in beeld bracht. Maar wat vooral een diepe indruk op Nassim maakte was de uiteindelijke conclusie van Hugh Harleston, Jr., namelijk dat de belangrijkste boodschap die deze mensen uit de oudheid communiceerden zeer specifiek de geometrie van een tetraëder in een bol betrof. Toen Nassim zich daar verder in verdiepte bleek "dat deze wiskunde niet alleen werd weergegeven in de relatie tussen de gebouwen van dat complex, maar dat de locatie van Teotihuacan op het oppervlak van de Aarde zelf [dus de breedtegraad waarop Teotihuacan was gebouwd] de relatie tussen de tetraëder en een bol [in dit geval de Aarde] liet zien. Ik vond dat zeer bijzonder en dacht niet dat dat toevallig was."
Kortom, het zou wel eens kunnen dat van de structuur van het vacuüm goed was begrepen en werd toegepast door een verontwikkelde beschaving die aanwezig was op onze planeet duizenden jaren voor onze geschreven geschiedenis.

Nieuwe technologie
Wat kunnen we hiermee? Allereerst ontstaat op basis van de wetenschappelijke inzichten van de Verenigde Fysica een Verbonden Wereldbeeld, dat in vele opzichten overeenkomt met het Holistische wereldbeeld op basis van inzicht in de universele wetmatigheden. Het maakt onder andere duidelijk dat alles voortkomt uit en uiteindelijk weer terugkeert naar een fundamenteel informatie veld dat ons allemaal met elkaar verbindt en een achterliggende universele ordening en een bewust levend universum voortbrengt. Als we dat eenmaal begrijpen, kan dat alleen al grote invloed hebben op de manier waarop we met elkaar en de natuur omgaan.
Interactie met het achterliggende veld
Bovendien blijkt uit deze inzichten van de Verenigde Fysica dat het achterliggende kwantum veld inderdaad een veld vol fluctuerende energie is. Dat helpt om een helder beeld te hebben van waar we mogelijk heen zouden willen gaan met onze technologie, en dus dat we er voor zouden kunnen kiezen om onze technologische ontwikkeling hierop te baseren. Deze ontdekkingen kunnen namelijk worden toegepast bij revolutionaire technologieën om in wisselwerking te treden met dit achterliggende veld van energie en om onze technologie daarmee in overeenstemming te brengen, zodat het mogelijk wordt om ook met onze technologie in harmonie met elkaar, onze omgeving en het universum te leven. Op die manier alleen al biedt het een praktisch perspectief voor het oplossen van vele problemen.
Zwaartekracht en vrije energie
Omdat we nu weten dat energie en zwaartekracht voortkomen uit het kwantum vacuüm, kunnen we technologie ontwikkelen om dat kwantum vacuüm zo te beïnvloeden dat het mogelijk wordt om zwaartekracht te boven te komen en om onbeperkt vrije energie uit het achterliggende veld te tappen en ons zo te bevrijden van alle beperkte en voor het leven schadelijke vormen van energieproductie. In de ‘Unified Science Course’ wordt gesteld dat deze kwantum vacuüm technologische ontwikkelingen geen wilde speculatie zijn: "Vele bewegen zich onverbiddelijk dichter naar realisatie en toepassing. Vele zijn inderdaad ontwikkeld en gedemonstreerd zowel door onafhankelijke onderzoekers en freelance uitvinders als door geavanceerde onderzoeks teams. Aantoonbaar bewijs stapelt zich op dat vacuüm technologie en nulpunt technologieën voor energiewinning en voortdrijving in feite realiseerbaar zijn en misschien wel dichter bij realisatie dan men zou verwachten."
Overunity
Omdat er in het kwantum vacuüm mechanismen bestaan voor de circulatie van energie door het hele universum heen, betekent het dat we in feite nooit te maken hebben met gesloten systemen, maar met eindeloze energiecirculatiesystemen, op basis waarvan er altijd een overvloed aan locale energie is om ‘overunity’ mogelijk te maken, als er een manier is om toegang te hebben tot die energie. Om een idee te geven van hoeveel energie er in het nulpuntenergieveld  voor ons beschikbaar is, beantwoordt Nassim de vraag hoe lang we zouden kunnen voorzien in de energiebehoefte van mensheid op Aarde met 1 cm3 vacuüm energie. "Als alle Planck energie die aanwezig is in een kubieke centimeter ruimte zou worden getapt, zou het in de gehele energiebehoefte van de [mensen op de] Aarde kunnen voorzien gedurende vele biljoenen jaren."
Ingrijpende veranderingen
Kortom, via resonantie met het kwantum vacuüm kunnen we in die oneindige hoeveelheid energie tappen om te voorzien in al onze technologische behoefte aan elektriciteit, verwarming, koeling, communicatie etc. op een manier die vrij, oneindig en schoon is. Alleen al deze doorbraak brengt een volledige verandering in sommige van de meest fundamentele aspecten van onze culturele overtuigingen over grondstoffen en economie – het is in essentie een verschuiving van te kort, angst, macht, strijd om hulpbronnen en de vernietiging van natuurlijke systemen naar overvloed, energie onafhankelijkheid, versterking van lokale stabiliteit en harmonieuze relaties met natuurlijke systemen. De theorieën van de Verenigde Fysica suggereren bovendien dat het mogelijk is om veranderingen in het zwaartekrachtveld aan te brengen en dat, gecombineerd met vrije energie technologieën, maken allerlei technologieën voor veiliger en verder reikende mogelijkheden voor transport mogelijk.
Gezondheid en welzijn
Tot slot biedt het de mogelijkheid om resonantie technologieën te creëren die heelheid binnen biologische organismen en dus ook in ons zelf als mensen kunnen herstellen via het vergroten van de efficiëntie van energie en informatie uitwisseling die afkomstig is van en in harmonie is met de onderliggende vacuüm structuur van de ruimte. Bijvoorbeeld stelt het herstructureren van water in vitale geometrische rangschikking zowel onze lichamen als planten en dieren in staat tot efficiëntere gezonde cellulaire activiteit en groei. Met andere woorden het maakt het mogelijk om de voorwaarden te scheppen voor biologische balans, heelheid en integriteit.


Bekendheid en erkenning
Het was te verwachten dat de reguliere wetenschappelijke wereld de inzichten van Nassim Haramein niet direct met open armen heeft verwelkomd. Maar door naast het schrijven van wetenschappelijke artikelen, zijn eigen netwerken op te bouwen en zijn Resonance Science Foundation en Resonance Academie op te richten, is hij toch in staat om zijn inzichten met een steeds groter publiek te delen en is er inmiddels een groeiende erkenning voor en acceptatie van zijn werk. Bovendien blijken er steeds meer fysici te zijn die tot vergelijkbare inzichten komen, zoals Nobelprijs winnaar en theoretisch fysicus Frank Wilczek (zie de video ‘Materiality of a vaccuum’). De huidige stand van zaken is, dat het al wel wordt genoemd in artikelen, maar nog niet in de boeken. Kortom, het kost tijd om nieuwe ideeën te accepteren.
Resonantie technologie van Nassim
Intussen heeft Nassim Haramein ook een aantal bedrijven opgericht en een aantal patenten verkregen voor uitvindingen op het terrein van resonantie technologie. Zo heeft hij in 2015 Torus Tech LLC opgericht, dat een privé laboratorium is waar hij leiding geeft aan een team van wetenschappers en technici die zich wijden aan de ontwikkeling van op zijn theorieën gebaseerde technologie. Torus Tech past zijn theorieën toe op gepatenteerde resonantie technologieën die focussen op het aftappen van kwantum vacuüm energie en zwaartekracht effecten.
ARK kristal Technologie
Dit onderzoek heeft geleid tot een eerste fase van revolutionaire technologie in de vorm van zogenaamde ARK kristal Technologie. Dit is een levensondersteunende technologie gebaseerd op versterkte resonantie met de structuur van het kwantum vacuüm. Dat onderzoek leidde in 2017 tot de oprichting van ARK Crystal LLC, een dochtermaatschappij van Torus Tech, dat uitsluitend is gericht op het produceren van ARK kristallen. Een ARK kristal is gebaseerd op de vorm van een tetraëder en is met grote nauwkeurigheid zo gemaakt dat het kan resoneren met de structuur van de kwantum vacuüm energie en die energie kan omzetten in iets dat heilzaam is voor ons welzijn, via het effect dat het heeft op water (het H2O molecuul kent namelijk ook een tetraëder vorm). Zo kan de ARK kristal gebruikt worden voor het versterken van de lichaam-geest resonantie met de structuur van het vacuüm waardoor innerlijke coherentie geoptimaliseerd wordt.
Zelfvoorzienend en florerend
Dit alles bij elkaar suggereert dat er ook vanuit dit perspectief vele mogelijkheden in beeld komen om onszelf en onze wereld in harmonie te brengen, zodat we voor onszelf een wereld kunnen creëren die, net zoals de natuur, volledig zelfvoorzienend of zelfs florerend is. Met andere woorden, Samenlevingen-in-Balans.
Iedereen die geïnteresseerd is in meer inhoudelijke details van de Verenigde Theorie verwijs ik graag naar de Tedtalk waarin Nassim Haramein op zijn onnavolgbare wijze in 18 minuten een beknopt overzicht geeft van zijn inzichten. Daarnaast verwijs ik natuurlijk graag door naar de gratis ‘Unified Science Course’ zelf.

 


Agenda
Op dit moment lijkt het er op dat er één uitnodiging is, waar helaas nog niet alle info van bekend is. Mochten er meer uitnodigingen komen, dan is de meest actuele informatie te vinden op de agenda op mijn website

Verder is er de Esoterra Podcast Marja de Vries, De Hele Olifant in Beeld, 10 maart 2020

En zijn er  twee video's voor iedereen te zien online:
De 5G presentatie van 5 juli 2020 in de Hanzehof in Zutphen
= op YouTube:  Informatieavond over 5G in de Hanzehof te Zutphen 
= op Bitchute: Informatieavond over 5G

De Sophia mythe presentatie van 23 oktober 2020
= op Bitchute: De Sophia mythe, wétiko en zelforganisatie

 

Tot zover het nieuws rond ‘De Hele Olifant in Beeld’, ‘Samenlevingen in Balans’ en mijn verdere werk.

Lieve groetjes,

Marja de Vries