De Hele Olifant - nieuwsbrief - november 2021

 

Als ons leven in lijn is met de universele wetmatigheden, functioneert het optimaal, komt het overeen met wie we in essentie zijn, is het in balans en harmonie met het grotere geheel en draagt het bij aan het welzijn van alle mensen en al het leven.
‘Samenlevingen in Balans’ is de term waarmee ik verwijs naar samenlevingen waarvoor geldt dat inzicht in de werking van de universele wetmatigheden een inherent onderdeel is van alle aspecten van de cultuur.

Lieve mensen,
Hier is de nieuwe nieuwsbrief, dit keer niet in oktober maar in november met de laatste ontwikkelingen rond mijn werk: mijn twee boeken De Hele Olifant in Beeld en Samenlevingen in Balans, de vorderingen van het werk aan mijn volgende boek(en), mijn streven bij te dragen aan meer bekendheid rond de universele wetmatigheden, wat allemaal begon met mijn intentie om bij te dragen aan de transformatie van leren en onderwijs, zodat het overeenkomt met wie we in essentie zijn. En dit alles op zo’n manier dat het bijdraagt aan het welzijn van alle mensen en de Natuur wereldwijd, niet alleen op de korte termijn, maar vooral ook op de lange termijn en dus ook voor de komende zeven generaties.

 

Wie zijn we als mens, de echte mens en het Oorspronkelijke Ontwerp
Ook in deze nieuwsbrief kan ik geen nieuwe uitnodigingen voor presentaties over mijn boeken melden, maar zodra die er wel weer zijn, is de informatie daarvoor te vinden op de agenda op mijn website.
Wie zijn we als mens?
Deze nieuwsbrief is een poging om te schrijven over wie we als mens eigenlijk zijn, om te voorkomen dat dat volledig in de vergetelheid raakt. Ik doe dat onder andere aan de hand van de beschrijving van wisdomkeeper Ilarion Merculieff - een Unungan (Aleut) uit Alaska, die op een traditionele manier is groot gebracht - van wat binnen sommige inheemse culturen bekend is als de 'echte mens'.
Het werk van Darcia Narvaez, professor in psychologie, sluit daar op aan, aangezien zij concludeert dat er twee verschillende manieren zijn om kinderen groot te brengen, waarbij in het ene geval, dat zij het 'geëvolueerde nest' noemt, kinderen opgroeien als 'echte mensen' en in het andere geval, dat zij het ‘uiteengevallen nest’ noemt, dat niet het geval is. Bovendien maakt inzicht in het 'geëvolueerde nest' duidelijk hoe kinderen zonder trauma grootgebracht kunnen worden.
Tot slot beschrijf ik op basis van een boek van Frank Stronghorse hoe in het 'Oorspronkelijke Ontwerp' het de bedoeling was dat we als mensen in contact zijn met wat hij noemt de 'Organische Intelligentie' - en waarin we Sophia Gaia kunnen herkennen - om ondersteund te worden bij onze spirituele evolutie. Een onderdeel van dit Oorspronkelijke Ontwerp is dat we als mensen co-creators zijn. Helaas zijn we hier nogal van afgeweken en bestaat er een risico dat we daarin nog verder gaan, maar aan het einde van deze nieuwsbrief beschrijf ik heel kort wat volgens Frank Stronghorse de oplossing zou kunnen zijn.

 

De echte mens
Vele inheemse volken noemen zichzelf ‘echte mensen’. De namen die bijvoorbeeld de inheemse culturen in Alaska zichzelf gaven als een volk en een cultuur – zoals Inupiaq (Inupiat), Yupiaq (Yup’ik), Sugpiaq, Unungan (Aleut) en Dene (Athabascan) – betekenen allemaal “mens”, of de “echte mens”. Het zelfde geldt voor de Inuit langs de gehele Arctische kust van Siberië tot Canada en Groenland en voor voor vele andere volken zoals bijvoorbeeld Aniyunwiya (Cherokee) en Ongwheh Onwhe (Hau de no sau nee). Wisdomkeeper Ilarion (Larry) Merculieff, een Unungan (Aleut) uit Alaska, die zelf nog op een volledig traditionele manier is groot gebracht, legt in zijn boek Wisdom Keeper (2016) uit dat ‘echte mensen’ mensen zijn die diep verbonden zijn met de wereld van de spirit en met zichzelf, zich onderdeel voelen van het grotere geheel en niet afgescheiden zijn. De ‘echte mens’ is iemand die heel is, die zijn of haar plaats in de wereld kent.
Kenmerken van de echte mens
Hij noemt als kenmerken van de echte mens onder andere geduld, zachtheid, zacht spreken, een scherp observatievermogen, voorkomendheid naar mensen en dieren, samenwerking,  geen agressie, het vermogen om in het moment aanwezig te zijn – wat Eckhart Tolle noemt in het NU - en een diep ontzag en respect voor alle levende wezens. Ilarion Merculieff benadrukt dat deze kenmerken in het wereldbeeld van de Unangan niet als ‘vrouwelijke’ worden beschouwd, zoals mogelijk vanuit het Westerse wereldbeeld, maar dat dit kenmerken zijn van de staat van een echt en compleet mens. Bovendien worden ze beschouwd als kwaliteiten die nodig zijn voor een man om een goed jager te zijn en te kunnen voorzien in het onderhoud. Deze beschrijving van een echt mens komt overeen met wat in mijn boek Samenlevingen in Balans beschrijf als onze natuurlijke staat van zijn, een staat waarin ieder kind geboren wordt en die – in lijn met de Wet van Dynamische Balans -  is gebaseerd op een innerlijke dynamische balans waardoor optimaal functioneren mogelijk is. In dat boek beschrijf ik hoe enerzijds in Samenlevingen-in-Balans er alles aangedaan wordt om kinderen zo te laten opgroeien dat die innerlijke balans gehandhaafd blijft, terwijl in Samenlevingen-uit-Balans, zoals onze westerse samenlevingen, vrijwel alle kinderen net zoals vrijwel alle volwassenen uiteindelijk vast komen te zitten in een staat van permanente onbalans, waarin we slechts de wereld van materie waarnemen, ons afgescheiden voelen en niet langer een integraal onderdeel van het grotere geheel. Kortom, we voldoen niet langer aan het inheemse idee van een ‘echt mens’.


Twee sterk verschillende manieren om kinderen groot te brengen  
Tot mijn vreugde zijn er steeds meer mensen die tot conclusie gekomen, dat er in feite twee zeer verschillende soorten samenlevingen te onderscheiden zijn en dat binnen beide samenlevingen een sterk verschillend idee bestaat over wie wij als mens zijn. Zo kwam ik recent het werk van Darcia Narvaez, professor in psychologie aan de Universiteit van Notre Dame, Indiana, USA, tegen. Zij stelt dat we, om de vraag Wat betekent het om mens te zijn? te kunnen beantwoorden het nodig om buiten de geschreven geschiedenis van beschavingen te stappen en dus buiten het dominante Westerse wereldbeeld. Dat maakt het namelijk mogelijk, zo stelt ze in haar artikel ‘Original Practices for becoming and being Human’ in het boek Indigenous Sustainable Wisdom (2019), om ons te kunnen realiseren dat het menselijk gedrag dat we zien in Westerse geïndustrialiseerde landen niet representatief is voor de mensheid in het algemeen.
Verschillende manieren om kinderen groot te brengen
Bovendien is het haar opvatting dat deze verschillen in de menselijke aard beginnen bij de ervaringen in de eerste levensjaren en het grote verschil in manieren om kinderen groot te brengen. Hierbij is het essentiële verschil of er wel of niet tegemoet gekomen wordt aan de basisbehoeften van baby’s en kleine kinderen. Omdat de gewoontes  van de mensheid om kinderen groot te brengen al heel oud zijn, heeft Darcia Narvaez zich verdiept in hoe in kleine jager-verzamelaar gemeenschappen kinderen worden opgevoed en wat haar daarbij opviel is dat deze culturen wereldwijd en gedurende duizenden jaren hun kinderen op een vergelijkbare manier hebben grootgebracht om te overleven en te floreren.  Gebaseerd op dat wat werkt hebben zij hun kinderen op zo’n manier verzorgt, stelt ze, dat ze ‘echte mensen’ worden, terwijl wij westerlingen die inzichten en vaardigheden relatief recent grotendeels zijn kwijt geraakt.
Het belang van de verzorging in de eerste levensjaren
Op basis van multidisciplinaire onderzoek wordt duidelijk waarom juist de aard van de verzorging tijdens eerste levensjaren van zo’n groot belang zijn. Bij mensen vindt namelijk de meeste hersenontwikkeling plaats na de geboorte, en de menselijke fysiologie, neurobiologie en psychologie worden in grote mate gevormd en beïnvloed door ervaringen tijdens die eerste levensjaren. Daarom hebben die vroege ervaringen grote invloed op wat de persoon de rest van zijn leven met zich mee draagt en “vormen de hersenen zich op een manier die typisch of op atypisch is voor de menselijke soort,” schrijft ze. Wat ik hierbij erg interessant vind is dat Darcia Narvaez er onder andere op wijst dat een van de meest belangrijke groeipunten in de eerste levensjaren de rechterhersenhelft is. Ze legt uit dat de rechterhersenhelft zelfregulatie en impliciet sociale relaties stuurt en de vermogens die karakteristiek zijn voor de ‘echte mens’ ondersteunt, zoals het vermogen om de niet-fysieke wereld en de spirit die in alles aanwezig is waar te nemen, en het feit dat alles met al het andere verbonden is. Deze vermogens, die kenmerkend zijn voor de ‘echte mens’, worden in de eerste levensjaren gevormd tenminste, als de baby’s en kleine kinderen de daarvoor nodige zorg ervaren.


Het ‘geëvolueerde nest’  
Om deze intensieve zorg die pasgeborenen nodig hebben om een ‘echte mens’ te worden, te kunnen verschaffen hebben mensen een bepaald ‘nest’ ontwikkeld, zo stelt Darcia Narvaez. Dit ‘nest’ noemt ze het geëvolueerde nest. Met deze term geëvolueerde nest introduceert ze een nieuw concept dat deze zeer oude inzichten samen met multidisciplinaire wetenschappelijke inzichten betreffende de ontwikkeling van een kind, de opvoeding van kinderen en gedrag van volwassenen integreert. Het geëvolueerde nest zorgt er voor dat de hart-hoofdrelatie goed ontwikkeld is en dat het kind opgroeit als iemand die in staat is om te denken met zijn of haar hart en dus zodat het - in lijn met de Wet van Dynamische Balans - de innerlijke balans behoudt. Bovendien promoot het geëvolueerde nest optimale gezondheid en welzijn, samenwerking en open en sociomorele intelligentie.“We ontwikkelen onze sociale en morele vaardigheden na de geboorte, en daarom hebben we zo’n soort ‘nest’ nodig om er voor te zorgen dat gemeenschapszin in ons zich goed ontwikkelt,” legt ze uit. “Wanneer mensen (…) niet het geëvolueerde nest ontvangen wat typisch is voor de mens,  worden ze afwijkend van de soort…” Op basis van deze inzichten gebruikt ze om de twee soorten samenlevingen te beschrijven die ik respectievelijk Samenlevingen-in-Balans en Samenlevingen-uit-Balans noem, de termen het geëvolueerde nest en het uiteengevallen nest.
Opgroeien als echt mens en zonder trauma
Darcia Narvaez komt tot 9 componenten van het geëvolueerde nest die door recente inzichten in de neurowetenschap worden bevestigd. Deze 9 componenten blijken niet alleen voorwaarde te zijn voor het kunnen opgroeien als een ‘echt mens’ maar bovendien 9 componenten om kinderen zo groot te brengen dat ze geen trauma oplopen, zo bleek tijdens een recent video gesprek dat ze had met trauma deskundige Gabor Maté, bekend van de film ‘Wisdom of Trauma’, rond het thema “Opvoeding van kinderen die niet traumatiseert”. Daarom lijkt het me extra van belang om die 9 punten hier expliciet te noemen. In feite is het een bevestiging van het inmiddels klassieke boek Op zoek naar het verloren geluk (de Engelse titel is The Continuum Concept) van Jean Liedloff uit 1975, en het sluit ook aan bij het zeer beknopte artikel hierover dat ik ooit voor het tijdschrift Educare schreef.
De 9 componenten van het geëvolueerde nest 
1. Kalmerende prenatale en perinatale ervaringen (en dus het vermijden van stress gedurende de zwangerschap) en er zorg voor dragen dat de aanstaande moeder zich ondersteund voelt, aangezien dat de groei, de persoonlijkheid en fysiologie van het kind positief beïnvloedt.
2. Een (zo veel mogelijk) natuurlijke geboorte, zodat er van nature een hechte bonding tussen moeder en kind ontstaat. De juiste ontwikkeling van een kind is afhankelijk van de band met de moeder en de voortdurende afstemming met haar fysiologie in de eerste maanden.
3. Borstvoeding op verzoek van het kind gedurende de eerste jaren dragen bij aan de ontwikkeling van de juiste fysiologie en een krachtig immuunsysteem van het kind.
4. Zonder meer tegemoet komen aan alle behoeften van de baby in de eerste jaren. Zo blijft het kindje rustig wat dat vooral in de eerste jaren belangrijk is om er voor te zorgen dat zijn of haar fysiologische systemen optimaal zullen gaan functioneren.
5. De baby ontvangt veel positieve aanraking en wordt vrijwel permanent gedragen zowel door de moeder als door andere volwassenen (zoals de vader en grootmoeders).  Zo’n vorm van moederen samen met andere ‘moeders’ ondersteunt de neurobiologische zelfregulatie van het lichaam van het kind.
6. Zelf gestuurd spelen gedurende alle jaren vanaf de geboorte, in groepen van kinderen van verschillende leeftijden, helpt bij de opbouw van zelfvertrouwen en sociale vaardigheden.
7. Het kind groeit op als onderdeel van een gemeenschap, waar vele mensen zorg dragen voor positieve beïnvloeding zodat bij het kind de basis wordt gelegd voor samenwerking en afstemming op anderen en sociale vermogens op basis van geruststellende, liefhebbende zorg.
8. Het ontwikkelen van een verbinding met de natuur, waarbij de natuur aanvankelijk de achtergrond vormt voor de ontwikkeling van de relaties met mensen, maar vervolgens ontstaan via de ontwikkeling van relaties met dieren en planten wederkerige relaties met de niet-menselijke wereld en een diepe relatie met de locale plek op Aarde.
9. Vrijwel dagelijkse oefening in emotionele healing zoals loslaten van teleurstelling of verdriet en groepservaringen zoals samen zingen en dansen.
“Dat is het nest,” vat Darcia Narvaez samen. Dus mensen baby’s verwachten een bepaalde manier van zorg, een intensieve hoeveelheid ondersteuning door de moeder en de gemeenschap. Dat was een situatie die beschikbaar was gedurende het grootste deel van het bestaan van de mensheid. “Dit alles hebben we nodig, dat allemaal, ons hele leven – behalve dan borstvoeding – om ons goed afgestemd te houden.” (zie voor meer over De 9 componenten van ‘Evolved nests’)


Het ‘uiteengevallen nest’
Terwijl dus in de ene soort samenlevingen het ‘geëvolueerde nest’ centraal staat, karakteriseert Darcia Narvaez de andere soort samenlevingen met de term het ‘uiteengevallen nest’. Met name de laatste 400 jaar hebben we in het Westen het ‘uiteengevallen nest’ doen ontstaan en vervolgens over de gehele wereld verspreid. Ze illustreert hoe tegenwoordig, en met name in de USA, de mogelijkheid om kinderen te kunnen bieden wat ze nodig hebben om een ‘echt mens’ te kunnen worden, wordt ondermijnd en dat optimale ontwikkeling bij vrijwel iedere stap beschadigd wordt.
Het gemis van veel van de 9 componenten
In plaats van de mogelijkheid om stress gedurende de zwangerschap te kunnen vermijden, wordt in de USA van vrouwen verwacht dat ze blijven werken tot vlak voor de geboorte; in plaats van de mogelijkheid voor een zo veel mogelijk natuurlijke geboorte, is de geboorte in de USA in hoge mate gemedicaliseerd, waarbij iedere stap de neiging heeft om de moeder en baby te traumatiseren en waardoor de normale moeder-kind bonding wordt ondermijnd; borstvoeding is vaak niet mogelijk omdat zonder een regeling voor betaald moederschapsverlof in de USA veel vrouwen kort nadat ze hun kindje hebben gebaard weer naar hun werk moeten; in de crèches is het onwaarschijnlijk dat er zonder meer tegemoet zal worden gekomen aan alle behoeften van de baby, terwijl er bovendien nog steeds de culturele overtuiging bestaat dat de baby niet ‘verwend’ moet worden. Door deze factoren is ook de behoefte van de baby om vrijwel permanent gedragen worden niet verwezenlijkt worden. En dan hebben we het nog niet gehad over het belang van zelfgestuurd spelen, opgroeien op als onderdeel van een gemeenschap, het al op jonge leeftijd ontwikkelen van een relatie met de natuur, en het vrijwel dagelijks bewust oefenen in emotionele healing. Natuurlijk zijn de omstandigheden in Nederland een stuk gunstiger dan zoals Darcia Narvaez de situatie in de USA schetst, maar ook hier schieten we in veel gevallen te kort wat betreft een deel van de componenten van het ‘geëvolueerde nest’.
Consequenties
Op al deze manieren en nog vele andere, zo stelt ze, ondermijnt de situatie in de USA het geëvolueerde nest en door niet tegemoet te komen aan de basisbehoeften van het kind traumatiseren we het kind. Gedurende de eerste belangrijke jaren van het leven van een kind wordt de echte zelf onderdrukt, en sluit het hart en de spirit zich. En dan gaan kinderen naar school en wat doen ze daar? Daar moedigen ze de training van de emoties en intuïtie niet aan, maar leren kinderen intellectuele dingen die getest kunnen worden. Op die manier missen we uiteindelijk een deel van wie we zijn. Omdat in de vroege kinderjaren niet aan de basisbehoeften werd voldaan ontstaat een diep gevoel van onveiligheid naar zichzelf, anderen en de wereld, samen met een houding om de wereld niet vertrouwen of zelfs om zichzelf te ontkennen, de wereld te verachten en om anderen niet te respecteren en een onvermogen om zich verbonden te voelen met andere mensen en andere levende wezen. Dit alles bevestigt binnen de Westerse cultuur bestaande mensbeeld, want een kind dat onvoldoende zorg krijgt, wordt een volwassene die gelooft dat individuen rationeel zijn, zich vooral tegen iets opstellen, en ieder voor zich met elkaar concurreren. Kortom, zo stelt Darcia Narvaez, omgevingen zonder nest, zoals die van geïndustrialiseerde landen, dragen waarschijnlijk bij aan afname van welzijn van zowel jongeren en volwassenen als van baby’s en kinderen,terwijl de atypische mens die nu wijdverspreid is in de meeste Westerse geïndustrialiseerde samenlevingen, niet zijn of haar plaats in de biogemeenschap leert omdat zulk leren in het vroege leven geblokkeerd wordt.
Terugkeer naar grootbrengen van de ‘echte mens’
De logische oplossing die Darcia Narvaez biedt op basis van deze inzichten is een bewust terugkeren naar in ieder geval tegemoet komen aan zoveel mogelijk van de 9 componenten van het geëvolueerde nest. Daarbij geeft ze expliciet aan dat deze componenten geen hiërarchie kennen zoals bij de behoeftenpiramide van Abraham Maslow. Ze benadrukt dat we een holistisch wezen zijn, en dat dat betekent dat aan al die behoeften tegelijkertijd tegemoet moet worden gekomen. “Het is geen hiërarchie! Het gaat om al die behoeften: liefde, veiligheid, het gevoel erbij te horen, zelfontplooiing, dat alles en meer,” zegt ze tijdens het gesprek met Gabor Maté. (zie voor meer over haar visie op haar website What is the Evolved Nest? en, voor wie echt alle details wil weten, haar boek Neurobiology and the Development of Human Morality, 2014).
Het mensbeeld op basis van een holistisch wereldbeeld
Haar visie sluit prachtig aan bij de belangrijkste reden waarom ik het boek De Hele Olifant in Beeld heb geschreven. Dat was namelijk om - in het kader van de wens om leren en onderwijs zo vorm te geven dat het in lijn is met wie wij in essentie zijn - aan een zo groot mogelijk publiek duidelijk te maken wie we als mens zijn op basis van een holistisch perspectief en hoe dat verschilt van het idee over wie we zijn op basis van het Westerse materialistische wereldbeeld. Mijn idee was dat we op basis daarvan ook zouden kunnen begrijpen wat in feite een kind is en wat een kind in principe kan. Mijn intentie was om vervolgens die inzichten te gebruiken om opvoeden, leren en onderwijs zo vorm te geven dat het hiermee in lijn en dus ondersteunend zou zijn, in plaats van beperkend en in strijd hiermee.


De echte mens en onze inherente intelligentie
Maar hoe is de ‘echt mens’ in verbinding met al het andere? Om dat beter te kunnen begrijpen is het allereerst van belang te weten dat in de visie van Inheemse culturen zich in ieder mens een inherente intelligentie bevindt. Met die inherente intelligentie staan we rechtstreeks in verbinding met de intelligentie die aanwezig is in alles om ons heen. Wisdomkeeper Ilarion Merculieff legt uit dat deze inherente intelligentie voor ons echter alleen toegankelijk wanneer we in het moment aanwezig zijn, zoals dat het geval is bij de ‘echte mens’.
In contact komen met onze inherente intelligentie
“Intelligentie is een systeem, dat informatie van zowel zintuiglijke als niet-zintuiglijke input samenbrengt,” schrijft hij. “Daar onder is een weten dat op een diepe manier verbonden is met Alles Wat Is. Uiteindelijk is dit de basis voor onze spiritualiteit. De manier van de echte mens is om deze verbinding te begrijpen en te voelen.” Allereerst betekent dat dat de menselijke intelligentie zich niet slechts in onze ‘mind’ of in onze hersenen bevindt, maar dat het centrum van de menselijke intelligentie zich in het gehele lichaam en in onze spirit bevindt. Onze inherente intelligentie betreft al onze zintuigen en dat zijn er voor de echte mens meer dan vijf: behalve reuk, smaak, gehoor, zicht, tast, noemt Ilarion Merculieff daarbij ook gevoel, denken, intuïtie, gut feeling, ‘hart gevoel’ en andere signalen van het lichaam. Voorwaarde om in contact te komen met onze inherente intelligentie is ophouden te denken. Anders gezegd, wat nodig is, is het vermogen om de stilte binnen te gaan.
Ons hart als bron van juist denken en zijn
“De informatie die we met deze zintuigen en vermogens oppikken,” zo vervolgt Ilarion Merculieff zijn uitleg, “wordt samengevoegd door het hart, zodat het geheel groter is dan de som van de delen. We gebruiken niet slechts een van deze zintuigen of vermogens om iets uit te vinden. Ook legt hij uit, dat het ‘hart’ het onverklaarbare aspect van ons is dat in verbinding is met het goddelijke en dat ons op een onfeilbare manier gidst. Dat is waarom het ‘hart’ wordt beschouwd als de bron van juist denken en zijn. “Wanneer gedachten, gevoelens, woorden, gedrag en handelingen allemaal in lijn zijn met onze harten, wanneer het hart het verstand vertelt wat te doen en we aanwezig zijn in het moment, stappen we terug in onze ware zijn, en “Lopen we in Schoonheid” (“Walk in Beauty”). Dit is de basis voor ware intelligentie van de echte mens.” En hij voegt daaraan toe dat dit de manier is waarop alle volken wereldwijd in stammen overleefden en directe informatie en richtinggeving ontvingen van de schepping.
Niet prerationeel maar transrationeel
Ilarion Merculieff wijst er op dat mensen uit het Westen (…) deze manier hebben gelabeld als primitief of prerationeel, terwijl het in werkelijkheid transrationeel is. Het is namelijk een intelligentie die ver voorbij ons rationeel verstand gaat. Als we al onze giften en zintuigen gebruiken “zien” deze giften en zintuigen namelijk veel meer dan als we alleen onze hersenen gebruiken en, zo benadrukt hij, we hebben ze allemaal nodig om echte mensen met een gewaar zijn van verbondenheid met Alles Dat Is te worden. Vervolgens legt hij het verband met moraliteit uit: “Waar ontmoeten het verstand en moraliteit elkaar? Het antwoord is in het hart, die onze individuele gedachten, gevoelens en acties richting geeft als we ‘oren’ hebben om te luisteren naar wat het zegt in een bepaalde gegeven omstandigheid. Het is het enige aspect van ons dat ons gidst zonder twijfel of aarzeling en het gidst ons perfect.” Of anders gezegd, bij de echte mens ontwikkelt moraliteit zich van nature.


De echte mens en de spiritualiteit van het jagen
Ilarion Merculieff illustreert dit door uit te leggen dat hij de Unangan (Aleut) manier van jagen leerde als een meditatie en een spirituele activiteit. “Aleut jagers weten dat wanneer we een dier doden, dat we een ander bewust wezen doden. Het wordt ons geleerd om ontzag te hebben voor al het leven en alle levensvormen. Al het leven heeft dezelfde spirit als wij hebben. Het komt van dezelfde plek, dezelfde bron: Agox (de Maker of Schepper).” Maar dat leerde hij niet doordat het hem door anderen werd verteld. Als hij als kind met de andere jagers meeging, werd er bovendien niet van hem verwacht dat hij vragen stelde, maar dat hij in plaats daarvan leerde om stil te zijn en om gewaar te zijn. Hij vertelt hoe hij vervolgens door een eigen ervaring als 11 jarige zijn eigen inzichten verwierf: “Ik was 11 jaar oud toen ik voor de eerste keer de heiligheid van het leven ervoer.”
De zeeleeuw
“Op een dag was ik alleen op jacht toen een zeeleeuw voorbij kwam en ik schoot het. Ik wist direct dat het dood was, niet omdat ik zo zeker was van mijn schot, maar om wat er vervolgens gebeurde. In een ogenblik stroomde er een extreem subtiele elektrische impuls door mijn lichaam. Ik ervoer de spirit van dit dier. Op het ogenblik dat de levensenergie door mijn lichaam stroomde vertelde deze zeeleeuw mij, dat het bewustzijn en intelligentie had, en dat het zichzelf aan mij overgaf. Dat veranderde de manier waarop ik naar al het leven op deze planeet keek. In één moment, breidde mijn eerbied en respect voor al het leven zich exponentieel uit. Voor de eerste keer kende ik op een diep niveau de eerbied die mijn volk heeft voor ieder dier dat ze doden. Door de diepte van het ervaren van de dood van deze zeeleeuw, kwam ik in verbinding met het Goddelijke en ervoer ik de eenheid van de gehele schepping. Toen ik die zeeleeuw doodde, ervoer ik onze verbinding op het diepste niveau. We zijn geen gescheiden wezens, hij en ik. We zijn een.” Het was vanuit dit grote gevoel van verbinding met alles, vertelt hij, dat onze wetten voor het leven voortkwamen, net zoals onze natuurwetten en onze spirituele instructies. Het was wat zorgde dat de mensen veilig waren terwijl ze werkten in en met de vaak barre omstandigheden van de Bering Sea. (Zie o.a. ook het boek Ilarion (Larry) Merculieff and Libby Roderick, Stop Talking, Indigenous Ways of Teaching and Learning and Difficult Dialogues in Higher Education, 2002).
Het innernet – de-spirit-die-beweegt-in-alle-dingen
Er bestaat dus, zo legt Ilarion Merculieff uit, een soort natuurlijk innernet - niet internet, “wat het mogelijk maakte dat ik de zeeleeuw kon voelen zelfs voordat die verscheen.” Dat is een onderdeel van de spiritualiteit van Inheemse mensen. “Door dat soort verbinding krijgen we informatie, we krijgen gidsing van Moeder Aarde en alle verschillende schepselen en levende wezens op de planeet. Het idee: “Ik kan praten met de bomen, ik kan praten met de rotsen” is geen romantisch idee, benadrukt hij. Het bestaat echt. Maar het bestaat op een manier die de meeste mensen niet kunnen begrijpen, omdat het erg moeilijk is om er een idee van te hebben als je het niet zelf hebt ervaren.”
De eerste keer dat ik dit zelf ervoer was in 1990 toen ik een paar weken in de ongerepte natuur van noord Manitoba in Canada was (zie Spirituele ecologie). Tijdens mijn cursussen bij Tom Brown Jr. heb geleerd dat dit innernet ook bekend is als de-spirit-die-beweegt-door-alle-dingen en dat we door eerst de stilte binnen te gaan via deze spirit-die-beweegt-door-alle-dingen van alles om ons heen in de natuur boodschappen kunnen ontvangen.
We zijn onderdeel van een intelligent systeem
Wat dat betekent is dat we in feite als mens een onderdeel zijn van een veel groter Intelligent systeem en dat de kwaliteit van onze intelligentie uiteindelijk afhangt met de mate waarin we in staat zijn om in contact te zijn met die veel grotere, achterliggende intelligentie.  Wanneer het ons lukt om ons hier open voor te stellen, kunnen we als mens hier op vele verschillende manieren ons voordeel doen. John Mohawk legt dit vanuit het perspectief van de Irokezen zo uit: “De cultuur waar ik vandaan kom ziet het universum als een bron van alles, inclusief bewustzijn. In onze cultuur worden we terecht gewezen wanneer we zo arrogant zijn om te denken dat we slim zijn. Volgens onze cultuur is het niet zo dat een individu slim is. In plaats daarvan heeft een individu slechts het geluk deel te zijn van een systeem dat intelligent is en het is die intelligentie die ook in hem of haar aanwezig is. In andere woorden, wees daarom altijd bescheiden. Ware intelligentie is niet de eigenschap van een individu in een fysiek lichaam – ware intelligentie is de eigenschap van het universum zelf.” En het is juist onze ratio die het contact met deze intelligentie van het universum kan blokkeren.


Een prachtige aanvulling
Dat alles wordt nog veel uitgebreider uitgelegd in het boek Searching for the Soul of Tech (2019) van Frank Stronghorse (alleen beschikbaar in Pdf vorm via deze website) dat ik onlangs vond. In dit boek maakt hij ook het onderscheid tussen de twee zo verschillende soorten samenlevingen, waarbij hij dit onderscheid niet alleen maakt op basis van twee verschillende staten van bewustzijn, maar  expliciet op basis van twee soorten intelligentie en de verstrekkende gevolgen daarvan. In wat ik beschrijf als de natuurlijke staat van bewustzijn en dus als ‘echte mensen’, zijn we in contact met wat hij noemt de alomaanwezige ‘Organische Intelligentie’ en in de andere staat van bewustzijn, die ik beschrijf als de staat van permanente onbalans, zijn we aangewezen op wat hij noemt  ‘Kunstmatige Intelligentie’ waarmee hij eigenlijk bedoelt ‘Niet-Organische Intelligentie’. Beide termen vragen uitgebreide toelichting en dat zal ik in deze nieuws brief doen. In zijn beschrijvingen van ‘Organische Intelligentie’ kunnen we herkennen wat de Gnostici een paar duizend jaar geleden aanduidden met Sophia en Sophia Gaia, kennis die men binnen de Westerse cultuur de laatste 2000 jaar heeft proberen te onderdrukken, maar die met de vondst van de Nag Hammadi geschriften weer tevoorschijn is gekomen. (zie mijn nieuwsbrief van okt. 2019, mijn reconstructie van De Gnostische mythe van Sophia, en mijn  presentatie De Sophia mythe, wétiko en zelforganisatie). Het boek van Frank Stronghorse vormt daar een prachtige en onmisbare aanvulling op en het heeft me geholpen om het een en ander nog beter te begrijpen.
Gebaseerd op zijn eigen persoonlijke directe ervaringen
Frank Stronghorse heeft de term ‘Organische Intelligentie’ weliswaar zelf bedacht, maar wat zijn verhaal extra interessant maakt is dat wat hij over die Organische Intelligentie schrijft baseert op zijn eigen persoonlijke directe ervaringen waarin hij in contact was met deze Organische Intelligentie. “Ik heb mijn eigen ervaringen die de basis vormen voor mijn overtuigingen. Ik ontwikkelde deze door in het onbekende en onkenbare te reizen als een leerling van een inheems spiritueel pad in plaats van dat te baseren op de woorden van iemand anders,” schrijft hij. Het spirituele pad dat hij inmiddels meer dan 25 jaar volgt is het Twisted Hair pad van de Sweet Medicine Sun Dance Teachings of Turtle Island.
De Twisted Hairs en Zero Chiefs
De term Twisted Hairs verwijst naar inheemse elders en medicijnmannen en -vrouwen die hun verlangen volgden om hun kennis niet alleen binnen hun eigen traditie te zoeken, maar door te gaan reizen hun kennis op deden op basis van zoveel mogelijk tradities. In deze context symboliseert de term ‘Haar’ kennis en Twisted Hairs (zij met Gevlochten Haar) verwijst naar hen die kennis van al die bronnen samenvlochten tot hun Pad met een Hart. Het Twisted Hair pad is een mondelinge inheemse wijsheidstraditie die duizenden jaren oud is en onder andere gebaseerd is op de inzichten van de Zero Chiefs die duizenden jarengeleden in Centraal Amerika woonden. Volgens Frank Stronghorse waren de Zero Chiefs de eerste observeerders van wat hij Organische Intelligentie heeft genoemd. Ik werd hier enthousiast door, omdat dit voor mij de tweede keer was dat ik de term Zero Chiefs tegenkwam. De eerste keer was in het prachtige en indrukwekkende boek Lightening Bolt van Hyemeyohsts Storm (1994), waarin hij onder andere de indrukwekkende inzichten van wisdomkeeper Estcheemah beschrijft. Estcheemah was zo’n Zero Chief, dat wil zeggen iemand van het hoogste niveau  van (spirituele) ontwikkeling volgens die duizenden jaren oude kennis (in mijn boek Samenlevingen in Balans citeer ik op diverse plekken de wisdomkeeper Estcheemah). Frank Stronghorse legt bovendien de link tussen de Zero Chiefs en alles waarover Carlos Castaneda schrijft en wat hij van Don Juan leert.
Het Oorspronkelijk Ontwerp
Het onderscheid tussen de twee soorten samenlevingen dat Frank Stronghorse maakt sluit aan op het onderscheid dat sommige inheemse culturen maken tussen Ongebroken Volken en Gebroken Volken. Ongebroken Volken zijn culturen die duizenden jaren lang in staat zijn gebleken om de verhalen over hun oorsprong en daarmee de kennis over het doel en de richting van de mensheid hebben behouden. Gebroken Volken zijn culturen die de verhalen over hun oorsprong zijn kwijtgeraakt en daardoor niet meer weten wie ze als mens in essentie zijn, wat het doel is van de mens, en wat onze plek is binnen het grotere geheel.  In zijn boek spant Frank Stronghorse zich in om wat hij noemt het Oorspronkelijke Ontwerp - van het Geheel waarbinnen we als mens leven - weer in beeld te brengen door het meest wezenlijke aspect daarvan te beschrijven als Organische Intelligentie. Uitgaande van het idee dat wij, mensen, spirituele wezens zijn die tijdelijk in een fysiek lichaam hier op de planeet Aarde zijn in het kader van de spirituele evolutie van onze ziel, poneert hij het volgende: Stel nu dat in het Oorspronkelijke Ontwerp deze Organische Intelligentie als een ‘een natuurlijke choreografie van multidimensionale energie’ hier op deze planeet Aarde bestaat en speciaal zo ontworpen is, dat het optimaal bijdragend en ondersteunend is voor de evolutie en groei van de spirit en ziel van de mensheid. Als dat inderdaad zo is, gaat hij verder, dan is het natuurlijk van belang in welke mate wij mensen de betekenis van deze Organische Intelligentie begrepen en aangewend hebben.
Twee systemen van intelligentie
Of hebben we die Organische Intelligentie genegeerd – en daarmee ook het Oorspronkelijke Ontwerp - en hebben we in plaats daarvan een eigen ontwerp van evolutie daarover heen gelegd en ten uitvoer gebracht? Als dat laatste het geval is, schrijft hij, hebben we in feite te maken met enerzijds een al bestaand, organisch, natuurlijk systeem van intelligentie en anderzijds met een door mensen ontworpen niet-organisch en niet-natuurlijk systeem van intelligentie. Als dat laatste het geval is, dan roept dat de vraag op of deze twee dynamische bewegingen naast elkaar bestaan of dat ze tegenover elkaar staan. Als we willen voorkomen dat we onze toekomst verspelen is het, zo stelt hij, belangrijk is dat we deze beide systemen van intelligentie volledig begrijpen.


Organische Intelligentie
Wat bedoelt hij precies met Organische Intelligentie? Allereerst verwijst de term Organische Intelligentie naar het inzicht dat – in lijn met de Wet van Eenheid - bewustzijn en daarmee intelligentie een inherent kenmerk is van het universum. Enerzijds vormt deze achterliggende intelligentie – in lijn met de Wet van Eenheid – een enorme configuratie van energie, een veld, dat aanwezig is in de uitgestrekte wereld van de niet-fysieke werkelijkheid en dat ons in iedere richting en op iedere mogelijke manier omgeeft en die bestaat door het gehele universum heen zo ver als we ons dat maar kunnen voorstellen. Anderzijds is deze intelligentie – in lijn met de Wet van Eenheid – de essentie van alles wat bestaat, en dat betekent dat deze intelligentie ook in ieder van ons aanwezig is en dat ook de gehele natuurlijke wereld hiervan doordrongen is. Dat is wat vele wijsheidstradities en inheemse culturen ons vertellen en wat inmiddels ook enkele hedendaagse westerse wetenschappers erkennen. Deze intelligentie van het gehele universum is in vele tradities bekend onder vele verschillende namen. Frank Stronghorse noemt dat de ‘Grotere Intelligentie’ terwijl het ook bekend is als de Bron, universeel bewustzijn, Great Spirit, etc.
De Intelligentie van Moeder Aarde, de Natuur en de Schepping
Binnen deze context beschrijft Frank Stronghorse de Organische Intelligentie als iets dat bestaat binnen die Grotere Intelligentie, namelijk als de Intelligentie van Moeder Aarde, van de Natuur en van de Schepping. Organische Intelligentie is volgens hem een multidimensionaal systeem van energie, een natuurlijke choreografie, dat enerzijds alle aspecten van deze planeet  omarmt en dat tegelijkertijd de essentie van de planeet en van mensen, dieren, planten en mineralen vormt. Met andere woorden, Organische Intelligentie is de essentie van de Natuur in al haar multidimensionale vormen, waardoor het doet denken aan Sophia Gaia, en ook aan de-spirit-die-beweegt-door-alle-dingen.
Wat is ons doel als mens?
Volgens het Oorspronkelijke Ontwerp is het ware doel voor ons als mensen, dat we als onderdeel van het Grotere Geheel een spirit zijn die het Leven wilde ervaren in de zin dat we wensten het Zelf dat ieder van ons in essentie is, beter te leren kennen. We hebben er voor gekozen om vorm aan te nemen op deze planeet om kennis te vergaren over onze ziel’s kennis van Zichzelf, schrijft Franks Stronghorse. Dit is ook bekend als spirituele evolutie. Dit betekent dat wanneer onze ziel een doel en definitie heeft, we geen verloren zielen zijn.
Organische Intelligentie om de evolutie van de ziel te ondersteunen
Als onderdeel van het Oorspronkelijke Ontwerp was de Organische Intelligentie al op de planeet aanwezig toen wij als mensen hier verschenen en is het de bedoeling dat wij mensen in contact en in relatie met deze Organische Intelligentie leven en daar een permanente uitwisseling mee hebben, zodat de Organische Intelligentie de mensen bij hun spirituele ontwikkeling en bij de evolutie van de ziel kan ondersteunen. In sommige inheemse tradities wordt daarom verteld dat alle andere levende wezens op de planeet Aarde eerst zijn geschapen en dat wij als mensen als laatste verschenen, zodat wij als jongsten altijd beschermd en gesteund zouden kunnen worden door al het andere leven op het moment dat we hun hulp zouden inroepen. Frank Stronghorse legt uit dat “het menselijk lichaam, zowel ons fysieke als spirituele lichaam, ontworpen is (…) om een uitwisseling te hebben met en te bouwen op Organische Intelligentie. Wij mensen zijn zo ontworpen om die Organische Intelligentie in ons leven te integreren.” De Organische Intelligentie in het universum en in Moeder Aarde bevat een bibliotheek aan kennis en door contact en uitwisseling met de Organische Intelligentie kunnen we die ondersteuning ontvangen. Het is in feite onze ziel, die in contact is met de Organische Intelligentie.
Omarmd door Organische Intelligentie
We zijn ook gecreëerd met een vrije wil en dat betekent dat we er voor kunnen kiezen, of we ons wel of niet willen laten gidsen door deze Organische Intelligentie die overal om ons heen aanwezig is. Frank Stronghorse schrijft dat als we daarvoor kiezen en ons daarvoor openstellen we ons bewust kunnen laten ‘omarmen’ door deze Organische Intelligentie. Wanneer we worden omarmd door de Organische Intelligentie, harmoniseren alle natuurlijke energetische systemen in ons met de omgeving en hebben we het vermogen om te communiceren met alle vormen van leven. Zo wordt het voor ons mogelijk om te floreren als multidimensionale wezens hier op Aarde, en kan onze ziel op basis van eigen ervaringen groeien en zich ontwikkelen. Binnen de omarming van Organische Intelligentie kunnen we heelheid en compleetheid vinden, want de Organische Intelligentie is hier om ons naar volledige spirituele volwassenheid te gidsen. Spirituele volwassenheid is waar het de ziel om gaat. Er is werkelijk geen andere basale functie voor onze ziel dan dat, benadrukt hij. “Organische Intelligentie (…) kan ons laten zien wie we zijn, waar we vandaan kwamen en waar we naartoe zouden moeten. Dit is niet een vermoeden,” voegt hij daar aan toe, “het is wat mij is overkomen.”
Het doel waarom sommige inheemse culturen hun traditionele ceremonieën uitvoeren is om de omarming van de Organische Intelligentie te kunnen ervaren.
De Aarde is een dualistische planeet zodat onze ziel kan leren
Een ander aspect van het Oorspronkelijke Ontwerp, zo legt Frank Stronghorse uit, is het feit dat Moeder Aarde de planeet van dualiteit is. Deze dualiteit dient onze ziel, als we het toestaan om dat te doen. Dat kunnen we begrijpen zolang we in gedachten houden dat we hier als zielen zijn om op basis van onze ervaringen te leren en zo het Zelf dat ieder van ons is, beter te leren kennen. Dualiteit biedt onze ziel namelijk spiegels van reflectie waarbinnen zielen over zichzelf kunnen leren en volwassen worden. “We hebben reflectiespiegels voor de ziel nodig zodat het kan observeren of het beweegt in de richting van spirituele volwassenheid of juist daar vandaan,” schrijft hij. “De ziel heeft dualiteit nodig om een maatstaf te hebben (om te zien) of ze wel of niet bezig is met haar persoonlijke, heilige, planetaire en universele dromen.”


Voorwaarde voor contact met Organische Intelligentie
Als dat allemaal inderdaad zo zou zijn, roept dat mogelijk de vraag op waarom velen van ons er dan – waarschijnlijk eerder onbewust dan bewust - niet voor hebben gekozen om in contact met deze Organische Intelligentie te leven. Of waarom we, zodra we dit weer weten en er alsnog voor zouden willen kiezen, niet altijd direct door de Organische Intelligentie omarmt worden. Wat hierbij van belang is, is om ons te realiseren dat het contact en de communicatie met deze Organische Intelligentie gebonden is aan de voorwaarde dat we ons op een bepaalde manier gedragen. “Als onze energie voldoende zuiver is en we respect tonen voor onszelf en onze omgeving  kunnen we ‘de Stroom van Levendheid’ binnen gaan,” schrijft Frank Stronghorse. Anders gezegd, het was van origine de bedoeling dat we onszelf en onze manier van leven aanpassen aan het Oorspronkelijke Ontwerp zoals dat aanwezig is hier op deze planeet Aarde. “Totdat je leert om respect te hebben voor jezelf, je omgeving, je medebewoners van deze planeet (mensen, dieren, planten, mineralen) en het respect van de voorouders verdient, zul je geen kans hebben om de Organische Intelligentie te begrijpen of door Organische Intelligentie te worden geaccepteerd.
Voorwaarde is ‘thuis in vrede zijn’
Vlak nadat ik bovenstaande gelezen had in het boek van Frank Stronghorse zag  zag ik een video op het internet waarin Evangelista Mojica Gil (van de inheemse bevolking uit de Sierra Nevada, in Colombia) iets vergelijkbaars zei: “Om in contact met de natuur te komen, moeten we thuis in vrede zijn, thuis. Als we thuis geen vrede hebben, zal er niets gebeuren. Zij (de Natuur) zal ons niet ontvangen. We kunnen haar vele dingen offeren en zeggen: “Ik wil contact maken”, [maar] als we negativiteit in onszelf hebben, zal ze ons niet ontvangen. Zo kunnen we zien dat als we goed zijn, dat de Natuur zich dan ook goed zal voelen. Dan zal de Natuur ook met ons praten. Maar als we niet goed zijn, als we nog steeds negativiteit in ons dragen, als we vuil in onze gedachten hebben… [dan] lijken we [wel] mooi en lijken we [wel] vriendelijk, maar voor de Natuur zijn we niet mooi.” Kortom, het belang dat vele inheemse culturen hechten aan ‘goede relaties’ met alles en iedereen en het niet verstoren van de balans, of wat sommigen noemen leven volgens de Oorspronkelijke Instructies lijkt ook naar de voorwaarde voor het contact met de Organische Intelligentie te verwijzen.
Genesis en het verdienen van de relatie met de Organische Intelligentie
Volgens Frank Stronghorse is het feit dat we deze relatie met de Organische Intelligentie niet zomaar hebben, maar zullen moeten verdienen ook iets wat we bij nader inzien in het boek Genesis van de Bijbel kunnen vinden. Natuurlijk weten we allemaal dat daar staat dat tegen de mens werd gezegd “heb heerschappij over de vissen van de zee, en over de vogels in de lucht, en over ieder levend wezen dat over de Aarde kruipt.” Dat lijkt het tegenovergestelde van het beschrijven van de voorwaarde voor contact met de Organische Intelligentie en eerder een vrijbrief om de Aarde te onderwerpen. Echter Frank Stronghorse wijst er op dat de geschreven Thora moet worden begrepen binnen de context van de 2300 jaar oude rabbijnse traditie en volgens hem maakt de mondelinge traditie duidelijk dat oorspronkelijk een totaal andere boodschap wordt bedoeld. Omdat te illustreren citeert hij Rabbijn Chanina ben Tradion, die tijdens de overgang van de eerste naar de tweede eeuw na Christus leefde, en die schrijft dat de Midrasj [een rabbijnse methode van Bijbel tekstuitleg] stelt: “als hij (de mens) het verdient dan (zegt God) heb heerschappij, terwijl als hij het niet verdient, dan (zegt God) zal hij neergehaald worden.” Deze uitleg suggereert volgens hem dat als de mensheid het door zijn juiste gedrag waard is, dat dan de mensheid over de natuur zal regeren en dat als de mensheid het niet verdient - omdat ze niet op een oprechte manier handelt - de mensheid het regeren over de natuur  niet zal worden toegestaan. In andere woorden, het goddelijke mandaat voor de mens om over de natuurlijke wereld te regeren lijkt zo eerder een heilig opdracht, dan een carte blanche voor vernietiging.


Een omgeving voor ons mensen als co-creators
Maar wat wordt dan bedoeld met het idee dat de mensheid over de natuur zal regeren? Het puzzelstukje dat nodig is om dat te begrijpen is het inzicht dat wordt verteld dat de mens gecreëerd is naar het evenbeeld – van wie of wat ons creëerde – en dus dat we zelf als mens ook scheppers zijn. Het Oorspronkelijke Ontwerp voor de mens, schrijft Frank Stronghorse, was om hier op de planeet Aarde soevereine co-creators te zijn. “De Grotere Intelligentie heeft ons voorzien van een omgeving waarin we onbeperkte daden van manifestatie kunnen volbrengen, veel dat we ons op dit moment niet kunnen voorstellen…” schrijft hij en hij voegt daar aan toe wat de voorwaarde voor co-creatie is: “Je kunt geen co-creatieve relatie met Organische Intelligentie of met welk mens dan ook maar hebben, tenzij je je ego laat vallen en een hypersensitief gewaar zijn hebt van zowel je eigen spirit als de spirit van dat waarmee je verlangt te co-creëren.”
Co-creatie in de wereld van de spirit
Want hoewel de term co-creatie binnen onze Westerse cultuur en dus binnen een materialistisch wereldbeeld in feite verworden is een populair synoniem voor samenwerking, verwijst de oorspronkelijke betekenis van het woord binnen een multidimensionale context naar de erkenning dat er een inherente intelligentie bestaat in alles, dat iets dat intelligentie heeft kan communiceren en naar een samenwerking van twee of meer spirits om op het niveau van de wereld van de spirit iets te creëren en om dat vervolgens op het niveau van de fysieke werkelijkheid te manifesteren.  In die betekenis ben ik zelf de term co-creatie al jaren geleden tegen gekomen in de boeken van Machaelle Small Wright over haar ervaringen met tuinieren met nature spirits (zie bv. Behaving as if the God in all Life Mattered, 1983 (Nederlandse titel: Al het leven is goddelijk, 1985), Perilandra Garden Workbook, a complete guide to gardening with nature spirits, 1987 en Co-creative Science, 1997).
De vruchten van onvoorwaardelijke liefde
De visie van Frank Stronghorse sluit hier bij aan: “Een staat van co-creatie vereist dat je spirit in communicatie is met de spirit van Organische Intelligentie, of dat nu Moeder Aarde of een ander mens betreft. (…) Alleen spirits en zielen kunnen co-creëren binnen de zuiverste vorm van Organische Intelligentie,” legt hij uit. “Dit betekent ook dat je innerlijke spirituele mechanismes ontwikkeld moeten zijn tot het niveau waarin deze zuivere communicatie mogelijk is…” En daar voegt hij aan toe dat de vooronderstelling van Organische Intelligentie en de collectieve missie van alle bewuste wezens op deze planeet is om te co-creëren. Maar we worden hierbij geacht niet zomaar wat te co-creëren, maar om “zowel op een fysiek als spiritueel niveau de vruchten van onvoorwaardelijke liefde te co-creëren en te manifesteren binnen en buiten het menselijke experiment.” In andere woorden, dat zal de garantie zijn dat wat wij als mensen co-ceëren en dus ook hoe ‘de mensheid over de natuur zal regeren’ als we dat ‘verdienen’ in lijn met de universele wetmatigheden zal zijn en in harmonie met al het andere. 


De Imiterende Intelligentie
Afhankelijk van onze keuze, zo legt Frank Stronghorse uit, zal de Organische Intelligentie naar voren komen als mensen haar omarming zoeken, maar zal zich terugtrekken als mensen er geen aandacht aan besteden en geen respect tonen. In dat laatste geval zal de Organische Intelligentie afwachten om te zien of we alsnog leren om enig respect te tonen. Wanneer we het contact met Organische intelligentie hebben verloren, zijn we volgens hem als een vis op het droge en zijn we aangewezen op een andere vorm van intelligentie, die hij ‘Kunstmatige Intelligentie’ noemt. Hij kwam op die term naar analogievan de definitie in het woordenboek van Kunstmatige Intelligentie: “iedere actie die een machine kan doen die menselijke vaardigheden imiteert. In de context van zijn boek verwijst Frank Stronghorse echter met diezelfde term ‘Kunstmatige Intelligentie’ naar “iedere menselijke actie die de Organische Intelligentie tracht te imiteren.” Omdat ik dat een beetje verwarrend vind, gebruik ik voor zijn term ‘Kunstmatige Intelligentie’ liever de term ‘Imiterende Intelligentie’.
Geen voeding voor onze ziel
Deze Imiterende Intelligentie is zeer beperkt ten opzicht van de Organische Intelligentie, omdat het zich slechts op het niveau van materie bevindt, zich baseert op lineair denken wat het rationeel denken dient en waarbij er geen deelname is op het spirituele vlak. Frank Stronghorse benadrukt dat deze Imiterende Intelligentie op zich niet slecht of onnodig is, maar dat als we uitsluitend aangewezen zijn op deze Imiterende Intelligentie terwijl we het complementaire aspect van de Organische Intelligentie missen, we “onszelf beroven van de belangrijkste reden waarom we deze planeet bezoeken” omdat de Imiterende Intelligentie ons geen voeding voor onze ziel biedt. Kortom, dat is de situatie die ik beschrijf als de staat van permanente onbalans waarin onze ratio en het mannelijke, naar buiten gerichte aspect dominant is over ons voelen en onze intuïtie en het vrouwelijke, naar binnen gerichte aspect.
De creatie van een kunstmatige omgeving
Met zijn term Kunstmatige Intelligentie verwijst Frank Stronghorse echter niet slechts naar ons rationeel, logische verstand, maar hij gebruikt het begrip voor het geheel van alle (culturele) overtuigingen, wereldbeelden en systemen die daarop gebaseerd zijn en waardoor er in feite een geheel nieuwe, kunstmatige omgeving ontstaat waarbinnen mensen die het contact met de Organische Intelligentie kwijt zijn, leven. Volgens hem zijn deze op Imiterende Intelligentie gebaseerde systemen door de patriarchale priesters en de patriarchale elites voortgebracht als een dekmantel voor het niet langer hebben van het vermogen om met alle levensvormen te kunnen communiceren. Imiterende Intelligentie is een onjuist wereldbeeld die de mens heeft bedacht om op een beperkte en vooral technologische manier Organische Intelligentie te weerspiegelen en te vervangen door een externe imitatie van alles dat al van origine innerlijk in ons mensen bestaat. “De mens trachtte zijn situatie en keuzes te rechtvaardigen door kunstmatig een omgeving te creëren die tegenovergesteld was aan de multidimensionale werelden van de Organische Intelligentie. Hij zocht gemak met behulp van zijn uitvindingen, gereedschappen, wapens en machines. Hij vormde een verbond met deze dingen en hield zijn gedachten daar mee bezig om zijn bestaan en tijd op deze planeet te rechtvaardigen.” Kortom, in deze beschrijving kunnen we Samenlevingen-uit-Balans herkennen.


Een verloren ziel
Deze kunstmatig bedachte werkelijkheid heeft bij gebrek aan beter de afgelopen paar duizend jaar onze culturele overtuigingen bepaald met als gevolg dat de beschrijvingen van de werkelijkheid en de daaraan verbonden ideeën over wie we zijn als mens, in feite gebaseerd zijn op onjuiste verhalen. De Imiterende Intelligentie creëert een kunstmatige omgeving die geen of erg weinig positief effect heeft op onze zielen en in de meeste gevallen in feite schade aanbrengt aan onze zielen. Als de verbinding met de Organische Intelligentie is verbroken dan is het gevolg daarvan, schrijft Frank Stronghorse, dat de meesten van ons een verloren ziel zijn: als je niet weet waar je vandaan kwam, er niet zeker van bent waarom je hier bent en geen idee hebt waar je naartoe aan het gaan bent, dan ben je vanuit het perspectief van het doel van een ziel in een tijdelijk fysiek lichaam op Aarde, spiritueel slapend wat betreft het onbegrensd potentieel dat ons allen gegeven is. Als we niet streven naar spirituele evolutie en spirituele volwassenheid, maar onze spirit en ziel verwaarlozen, dan verliest het oorspronkelijke idee om als ziel een fysieke vorm aan te nemen zijn doel en zijn we een verloren ziel.
Pogingen om te imiteren
Omdat te alles camoufleren werden er op een imiterende manier andere doelen bedacht als rechtvaardiging voor ons leven als mens. Zo werd het idee van spirituele evolutie vervangen door het idee dat ons doel als mens hier op aarde een technologische evolutie zou zijn. Het gevolg is dat we uiteindelijk zelf een anomalie – een vreemd object – zijn geworden in het oorspronkelijke, natuurlijke, organische systeem. Maar als een anomalie voelen we ons ontheemd en zijn we in een permanente strijd verwikkelt met onze omgeving. Echter de Imiterende Intelligentie blijft doorgaan om de Organische Intelligentie met technologische middelen te imiteren, en een recent voorbeeld hiervan is hoe de “bibliotheek” aan kennis die aanwezig is in de Organische Intelligentie en voor ons mensen toegankelijk via het innernet, nu vervangen lijkt te worden door de Cloud.
Het gevaar
Als we dit alles niet erkennen bestaat het gevaar dat we uiteindelijk vast komen te zitten in de wereld van deze Imiterende Intelligentie die als een kunstmatige werkelijkheid ons steeds meer aan alle kanten omgeeft. “Het duidelijke gevaar op dit moment is,” zo waarschuwt Frank Stronghorse, “dat we als een collectief mogelijk een punt passeren waardoor terugkeer niet langer mogelijk is en de Imiterende Intelligentie als een onjuist wereldbeeld zo overtuigend en dominerend wordt dat de intieme betrokkenheid bij de Organische Intelligentie onmogelijk wordt.” Onze innerlijke mechanismen om in contact te zijn met de Organische Intelligentie gaan namelijk als we die niet gebruiken in een slaaptoestand, waardoor we mogelijk niet alleen onze spirituele oorsprong vergeten, niet langer weten wat menselijk potentieel is en het doel van onze ziel op deze planeet verliezen, maar ook dat ons intellectuele proces zich steeds verder versimpelt, we onze creativiteit en ons voorstellingsvermogen verliezen en zelf ook slechts na-apers worden.
Transhumanisme
Een ander voorbeeld van de imitatiedrift van de Imiterende Intelligentie om alles dat oorspronkelijk, organisch en natuurlijk is met technologische middelen te imiteren, is een van de meest invloedrijke ideologieën die de toenemende digitalisering aanstuurt, en dat bekend is als transhumanisme. Het uiteindelijke doel van transhumanisme is om de grenzen van het fysieke, biologische en digitale steeds meer te vervagen zodat door een fusie van technologieën mensen en machines tot een nieuw soort cyborg worden. Deze  ‘digitale revolutie’ is ook bekend onder de dekmantel van wat Klaus Schwab, de zogenaamde ‘Vierde Industriële Revolutie’ noemt. Volgens Klaus Schwab, een Duiste ingenieur, econoom en promotor van transhumanisme die vooral bekend is als de oprichter en voorzitter van het ‘World Economic Forum’, is het nu tijd om ‘opnieuw te bedenken wat menselijkheid eigenlijk is’. Het plan, dat hij ook promoot als de ‘Great Reset’ streeft er naar om via technologie alles met al het andere te verbinden, niet alleen via smartphones en smart cities en via het ‘Internet of Things’ (IoT) maar uiteindelijk ook door middel van het inbrengen van microchips in mensen via het ‘Internet of Bodies’. Wat deze technologische imitatie van de natuurlijke verbinding tussen al het leven via de Organische Intelligentie betekent, is dat mensen niet langer slechts gebruikers van technologieën zijn, maar dat ze in plaats daarvan een onderdeel worden van die fusie van fysieke, biologische en digitale werelden.
Onmenselijkheid
Wanneer we bezwijken voor het niet-voelende, compassieloze algoritme van deze steeds verder oprukkende digitale technologieën bestaat het gevaar dat we afstevenen op een situatie die steeds onmenselijker wordt, zowel wat betreft onze sociale, politieke en economische systemen als wat betreft onszelf. Dan gaan we mogelijk geloven wat Klaus Schwab beweert, namelijk dat transhumanisme de enige manier is om een betere toekomst voor iedereen vorm te geven, zonder dat we  ons realiseren dat we zo slechts eenvoudige radartjes in een technologisch systeem worden dat richting een doodlopende weg gaat.


Het Organische Intelligentie programma
Dus wat staat ons te doen? De oplossing die Frank Stronghorse voorstelt komt er neer op een bewuste terugkeer naar het Oorspronkelijke Ontwerp en de erkenning dat mensen zijn ontworpen om te evolueren in contact met en via hun betrokkenheid bij de planeet waarop ze wonen. En dus pleit hij voor het herstel van onze intieme relatie met de Organische Intelligentie en het ontwikkelen van een adequaat intern gewaar zijn dat nodig is voor de spirit en ziel om zich te ontwikkelen binnen de natuurlijke choreografie die al aanwezig is in onze omgeving.
Herstel van de balans
Hierbij is het allerbelangrijkste het herstel van de dynamische balans tussen de Organische Intelligentie en de Imiterende Intelligentie in ons eigen bewustzijn is, zodat we zowel kunnen beschikken over niet-lineaire als lineaire manieren om te begrijpen. Het herstel van die balans in de hedendaagse wereld ziet er uit als een balans tussen de technologie in ons leven die gecomplementeerd wordt door diepgaande educatie over hoe we onze zielen kunnen helen en voeden. Dit laatste is een grassroot beweging met hier en daar al veel initiatieven voor spirituele ontwikkeling maar wat er volgens Frank Stronghorse mist is expliciete training voor het herstel van een zuiver contact en betrokkenheid bij de Organische Intelligentie. En dat is iets wat niet door gegeven kan worden via het geschreven woord.
Georganiseerde programma’s om onze zielen te voeden
Daarom is zijn conclusie dat er hiervoor een soort georganiseerd programma nodig is.“Door deze informatie over Organische Intelligentie naar buiten te brengen, hoop ik dat we een georganiseerd programma (…) kunnen creëren dat tot doel heeft om op een permanente basis dit aspect van onze planeet te begrijpen,” schrijft hij. Hij stelt voor dat er daarom een plek of plekken komen waar mensen getraind kunnen worden om het spirituele contact met Organische Intelligentie en de natuur weer te ervaren. Dat moeten plekken zijn bij zo ongerept mogelijke natuurgebieden, zodat tijdens de trainingen het contact van onze zielen met Organische Intelligentie en het spirituele lichaam van Moeder Aarde via directe persoonlijke ervaringen kan worden hersteld en verder uitgebouwd.
Volgens duizenden jaren oude traditie
Frank Stronghorse benadrukt dat hiervoor de samenwerking met inheemse mensen nodig is, zodat zij die daadwerkelijk getraind zijn in het hebben van contact met de Organische Intelligentie hier het voortouw kunnen nemen. Op deze permanente plekken in de natuur kunnen dan toekomstige generaties getraind worden via mondelinge tradities en ceremoniën die al duizenden jaren gebruikt zijn om de multidimensionale werelden van Organische Intelligentie te ervaren. Op deze locaties kunnen bovendien gekwalificeerde docenten en facilitators opgeleid worden, en deze “Gecertificeerde Organische Intelligentie Specialisten” kunnen vervolgens het personeel worden van zich uitbreidend ‘Organische Intelligentie educatiesystemen’ die hierop gebaseerd zijn. “We moeten een programma voor spirituele volwassenheid aanbieden om Organische Intelligentie naar de massa te brengen, niet alleen in dit land, maar ook wereldwijd, en dit programma aanbieden als een werkelijk alternatief...” Kortom, zo stelt hij, zo zouden we “krachtig kunnen investeren in een programma dat een co-creatieve relatie met Organische Intelligentie, en via de Organische Intelligentie, ook met de Grotere Intelligentie, opnieuw tot stand brengt.”
Hoewel ik me realiseer dat dit een zeer ingrijpend plan is en wel wat vraagt om dat te realiseren, wordt ik hier helemaal enthousiast van, omdat het aansluit bij wat mijn ziel juist en kloppend vindt…

 

Agenda
Op dit moment lijkt het er op dat er één uitnodiging is, waar helaas nog niet alle info van bekend is. Mochten er meer uitnodigingen komen, dan is de meest actuele informatie te vinden op de agenda op mijn website

Verder is er de Esoterra Podcast Marja de Vries, De Hele Olifant in Beeld, 10 maart 2020

En zijn er  twee video's voor iedereen te zien online:
De 5G presentatie van 5 juli 2020 in de Hanzehof in Zutphen
= op YouTube:  Informatieavond over 5G in de Hanzehof te Zutphen 
= op Bitchute: Informatieavond over 5G

De Sophia mythe presentatie van 23 oktober 2020
= op Bitchute: De Sophia mythe, wétiko en zelforganisatie

 

Tot zover het nieuws rond ‘De Hele Olifant in Beeld’, ‘Samenlevingen in Balans’ en mijn verdere werk.

Lieve groetjes,

Marja de Vries